«Ku huoŋgu-na, u ka bir waŋ baa bamaŋ dii u nanyuɔŋgu-na wuɔ: ‹Halaaŋ mi caaŋ-nu, Diiloŋo gãaŋ baa namaa fuɔ! Dãŋgbɔguɔŋgu maŋ diyaa ta ku cie *Sitãni‑i baa u pɔpuɔrbiemba‑i, taa na kã ku yaa nuɔ‑i!
Na saa da, fiɛfiɛ ku nuɔmba saa fa, ba jɛ̃naamba sa ku. Umaŋ duɔ tuɔ ce senserre bɛi u sa taara ba suɔ wuɔ mɛi wuoŋo, u sa bi taara u waŋ mi maama‑i baa-ba, Moloŋ-Biɛŋo duɔ ji jo baa u To fɔ̃ŋgũɔ‑i baa *dɔrpɔpuɔrbiemba‑i, u ka bi ce senserre baa kutieŋo maama‑i.»
Umaŋ duɔ tuɔ ce senserre u sa taara ba suɔ wuɔ u cuu mi huoŋ-nu, aa bi tuɔ ce senserre baa mi nelma wamma‑i, Moloŋ-Biɛŋ duɔ ka bir jo baa u fɔ̃ŋgũɔ‑i, baa u To wuoŋo‑i a naara u To u dɔrpɔpuɔrbiemba wuoŋo‑i, u ka bi ce senserre baa kutieŋo maama‑i.
Mi suɔ na maacemma‑i. Mi suyaa miɛ fɔ̃ŋgũɔ si dii-nɛi, ŋga na nuɔ mi nuŋgu‑i aa na saa cĩina-miɛ. Terieŋgu faŋgu-na, mi puurii dumɛlle hã-na, molo siɛ gbãa suu dumɛlle fande‑i.