2 Саймы да вынсьӧт, мый тэнат эм, а ӧні куландорын ни. Ме эд адзза, тэнат керӧммет Енӧ одзын абу быд ладорсянь бурӧсь.
Нія быдӧс керӧны отирлӧ мыччалӧм могись. Кымӧс вылісь чуманоккесӧ гижӧттэзнас нія ыждӧтӧны! Паськӧм доррезаныс сырресӧ ӧшлӧны кузьжыккезӧ!
Сідзкӧ, лоӧ лӧсьӧтчӧмӧсь! Тійӧ эд одӧ тӧдӧ Морт Зонлісь локтан лунсӧ, локтан кадсӧ».
Сэк нывкаэс чеччасӧ, биэзнысӧ лӧсьӧтасӧ.
Сэтӧн мымдакӧ олӧм бӧрын кытшӧвтіс Галатия да Фригия муэсӧ да вынсьӧтіс сэтчинісь велӧтчиссесӧ.
Чожа эстӧн быдӧс чулалас-ӧшас. Сідзкӧ, олӧ бур мывкыдӧн да садь юрӧн, медбы пыр вермит кеймыны.
Олӧ садь юрӧн, пыр лоӧ лӧсьӧтчӧмӧсь. Тіян вылӧ лэбтісисьыс ─ куль. Сія эрзісь лев моз ветлӧтӧ, кошшӧ, кинӧс позьӧ ньылыштны.
«То, Ме локта гусясись моз видзчисьтӧг. Шуда мортыс, кӧда олӧ лӧсьӧтчӧмӧн да видзӧтӧ аслас паськӧм сьӧрын. Сія оз понды ветлӧтны ляч пасьтӧг, и оз сюр рожа кулянас».
Но Менам эм мый висьтавны тэ йылісь и умӧльсӧ: тэ вунӧтін медодзза радейтӧмтӧ.
«Сардис вичкуись ангелыслӧ гиж: ─ То мый висьталӧ Сія, Кӧдалӧн эмӧсь Енлӧн сизим лов да сизим кӧдзув. Ме тӧда тэнчит уджтӧ. Тэнӧ шуӧны ловьяӧн, а тэ эд кулӧм.
Уськӧт тӧдвылат, мый тэ кылін да босьтін. Ов сы сьӧрті да бергӧтчы умӧль керӧммет дынісь. Он кӧ саймы, Ме гусясись моз видзчисьтӧг локта тэ дынӧ. Менчим локтан кадӧс тэ он и понды тӧдны.