2 «Менам сьӧлӧмӧ висьӧ отирыс понда. Куим лун ни нія Мекӧт, а сёйны нылӧ нем.
Пыжись петӧм бӧрын Исусыс казяліс отирсӧ да нійӧ жалейтіс. Сэтісь шогаліссесӧ Сія веськӧтіс.
Исусыслӧ жаль лоис нійӧ. Сія павкӧтчис синнэзаныс. Нія сэк жӧ пондісӧ адззыны. Кыкнанныс мунісӧ Исусыс сьӧрӧ.
Унася-уна отирӧс адззикӧ Сылӧ жаль вӧлі нійӧ. Нія эд вӧлісӧ мыдзӧсь, вынтӧмӧсь, кыдз ӧшӧм баляэз, кӧдна сьӧрын некин эз видзӧт.
Исусыслӧн сьӧлӧмыс небзис. Сія нюжӧтіс кисӧ, павкӧтчис шогалісьыс бердӧ да висьталіс: «Меным колӧ, сӧстӧммы».
Исусыс эз лэдз сійӧ и висьталіс: «Мун гортат да висьтась отирнытлӧ, мый тэныт керис Дӧсвидзисьыс да кытшӧм небыт сьӧлӧма Сія вӧлі тэ дынӧ».
Нія ӧтнаныс уйисӧ пыжын овтӧминӧ.
Исусыс чеччис пыжсис да казяліс отирсӧ. Сылӧ жаль вӧлі отирсӧ, нія эд вӧлісӧ кыдз баля чукӧр, кӧдналӧн абу видзӧтісьныс. Сія нійӧ пондіс унаӧ велӧтны.
Лэдза кӧ нійӧ гортаныс сёйтӧг, туй вылас садьныс бырас. Мукӧдыс эд ылісянь локтісӧ».
Унаись сэрпӧсь лолыс чапкывліс зонӧс биӧ да ваӧ, медбы вийны сійӧ. Верман кӧ, жалейт миянӧс, отсав миянлӧ».
Зонка чеччас да мунас айыс дынӧ. Айыс ылісянь казялас зонсӧ. Сылӧ жаль лоас сія. Сія котӧртас паныт, кутчисяс голя бердас, окалас зонсӧ.
Дӧвасӧ казялікӧ Дӧсвидзисьыслӧ жаль лоис сійӧ. Сія инькаыслӧ висьталіс: «Эн горзы».
Сійӧн Сылӧ быдӧсын коліс вачкисьны воннэс вылӧ, медбы лоны небыт сьӧлӧма, Енсӧ кывзісь Аркирейӧн. Сылӧ ковсис вештісьны отирлӧн умӧль керӧммез понда.
Миян сэтшӧм Аркирей, Кӧда вежӧртӧ миянӧс, кӧр мийӧ вынтӧмӧсь. Сы вылӧ, кыдз и миян вылӧ, усис быдӧс сьӧкытыс-ылӧтлӧмыс, но Сія умӧльсӧ эз кер.
Сія ачыс вынтӧм, сійӧн вермӧ вежӧртны ылалӧммесӧ да нійӧ, кӧдна умӧльсӧ керисӧ тӧдтӧг.