42 Нылочкаыс сэк жӧ чеччис да пондіс ветлӧтны. Сылӧ вӧлі даскык во гӧгӧр. Быдӧннысӧ ӧддьӧн диво кутіс.
Быдӧнныс повзисӧ да ӧтамӧдлісь пондісӧ юасьны: «Мый сэтшӧмыс? Кытшӧм сэтшӧм виль велӧтӧм? Сылӧн сэтшӧм вын, нельки сэрпӧсь ловвес Сійӧ кывзісьӧны, мый тшӧктас кӧ керны!»
Нія ӧддьӧн повзисӧ да ас коласаныс баитісӧ: «Кин Сія, нельки тӧлыс да тыыс Сійӧ кывзісьӧны?»
Исусыс кутіс нылочкасӧ киӧттяс да шуис сылӧ: «Талифа куми», мый позьӧ вуджӧтны: «Нылӧй, тэныт шуа: чеччы».
Исусыс чорыта ӧліс нійӧ, медбы лоӧмыс йылісь некинлӧ эзӧ висьтасьӧ. Сія тшӧктіс нылочкасӧ вердны.
Сія пуксис ны дынӧ пыжас, и тӧлыс лӧньсис. Велӧтчиссесӧ ӧддьӧнжык диво кутіс.
Отирсӧ ёна диво кутіс. Нія баитісӧ: «Быдӧс бура керӧ: пельтӧммесӧ керӧ кыліссезӧн, кывтӧммесӧ ─ баитіссезӧн».