44 Исуссӧ вузалісьыс сьӧрас вайӧтӧммеслӧ висьталӧм: «Кӧдӧ ме окышта, Сія Исусыс. Кутӧ Сійӧ, син вылісь эд лэдзӧ да нуӧтӧ».
Ме, Павел, аслам киӧн гижа этӧ тіянлӧ. Быд гижӧтын этна кыввес лоӧны месянь пасӧн:
и одӧ пӧ полӧ ныись, кӧдна тіян вылӧ лэбтісьӧны. Тіян повтӧг олӧмныт нылӧ висьталас кулӧмас мунӧмныс йылісь, а тіянлӧ ─ мезмӧм йылісь. Эта быдӧс Енсянь.
Ёна вартлӧм бӧрын нійӧ пуксьӧтісӧ. Чижовкаас уджалісьлӧ висьталісӧ: «Эн лэдз нійӧ син вылісь».
Чеччӧ, мунамӧ, Менӧ вузалісьыс матын ни».
Исуслӧн баитӧм коста локтіс Иуда. Сія вӧлі даскык велӧтчись коласісь. Сыкӧт ӧтлаын локтӧмась беддезӧн, шыпурттэзӧн уна отир. Нійӧ иньдӧмась аркирейес, Туйдӧтӧ велӧтіссес да бӧрйӧм пӧриссес.
Иудаыс веськыта локтіс Исусыс дынӧ да шуис: «Велӧтісь! Велӧтісь!» Сэсся Сійӧ окыштіс.