12 Сія мыччалас тіянлӧ ыджыт вылісь жыр, сія лӧсьӧтӧм ни. Сэтчин и лӧсьӧтӧ Ыджыт лунся сёянсӧ».
Локтӧм бӧрас нія ӧтлаын пырисӧ керкуӧ вылісь жырӧ да сэтчӧ кольччисӧ. Сэтӧн вӧлісӧ Петра да Яков, Иоан да Ӧндрей, Филип да Фома, Варфоломей да Матвей, Алфейлӧн Яков да Зилот Симон, да Яковлӧн Иуда воныс.
Сылӧ эз ков кинсянькӧ тӧдны морт йылісь, Сія эд Ачыс тӧдіс, мый мортлӧн сьӧлӧмас.
Кытӧн мийӧ вӧлімӧ, сэтӧн сотчис уна би, а ӧксимӧ мийӧ медвылісь жырас
Исусыс куимӧтісь юаліс: «Ионалӧн Симон, радейтан я тэ Менӧ?» Петраыс гажтӧмсяліс, мыля Исусыс куимӧтісь ни юалӧ сылісь, радейтӧ я Сійӧ. Петраыс висьталіс Исусыслӧ: «Дӧсвидзись, Тэ эд быдӧс тӧдан. Тэ тӧдан: ме Тэнӧ радейта». Исусыс висьталіс сылӧ: «Видзӧт Менам баляэз сьӧрын.
Керкуас, кытчӧ сія пырас, сэтісь кӧзяиныслісь юалӧ: "Велӧтісьным юалӧ: Кӧда жырын Ме Аслам велӧтчиссезкӧт верма сёйны Ыджыт лунся дзельсӧ?"
Петраыс да Иоаныс мунісӧ да казялісӧ: быдӧс петіс Исуслӧн висьталӧм сьӧрті. Нія лӧсьӧтісӧ Ыджыт лунся сёянсӧ.