13 Нія горӧтлісӧ: «Исус, Велӧтісь! Небыт сьӧлӧмсянь отсав миянлӧ!»
Сы дынӧ локтіс сэтчин олісь инька, кӧда вӧлі Ханаан муись. Сія горзӧмӧн горӧтліс Исусыслӧ: «Дӧсвидзись, Давидлӧн Зон, отсав меным небыт сьӧлӧмсянь! Менам ныв пытшкӧ пырӧм сэрпӧсь лов, сія ӧддьӧн пессьӧ-мырсьӧ!».
Сэтісь Исусыс иньдӧтчис одзлань. Кык синтӧм морт вӧтчисӧ Сы бӧрсянь. Нія горӧтлісӧ: «Давид Зон, небыт сьӧлӧмсянь отсав!»
Унаись сэрпӧсь лолыс чапкывліс зонӧс биӧ да ваӧ, медбы вийны сійӧ. Верман кӧ, жалейт миянӧс, отсав миянлӧ».
Симоныс горӧтчис: «Велӧтісь! Мийӧ ойбыт уджалім да нем эг кыйӧ. Тэнат висьталӧм сьӧрті нӧ, вӧтя».
Нійӧ казялікӧ Исусыс висьталіс: «Мунӧ, мыччасьӧ вежауджаліссезлӧ». Муніканыс нія сӧстӧммисӧ.