16 Авраам увтырись нывсӧ сотанаыс кӧрталӧмӧн видзис даскыкьямыс во сьӧрна. Эз я ков шоччисян лунӧ мездыны сійӧ этна домӧттэзісь?»
Исусыс содтіс: «Шоччисян лун лӧсьӧтӧм морт понда, а абу морт шоччисян лун понда.
Нія сэк казясясӧ да мезмасӧ кульлӧн налькись. Сія эд видзӧ нійӧ аслас кипод увтын.
Воннэзӧ, Авраам увтырись челядь да Енсис поліссез! Тіянлӧ ыстӧм эта мездан юӧрыс.
Тіян айныт куль, тійӧ керат сы тшӧктӧм сьӧрті. Сія одззасянь ни морт вийись вӧлі. Быльыс дынісь сія ылаліс, и сыын абу быльыс. Сія ассяняс висьталӧ бӧбӧтӧмӧн. Сія эд бӧбӧтчись и бӧбӧтчӧмыслӧн ай.
Исусыс сылӧ висьталіс: «Талун эта керкуӧ локтіс мезмӧмыс, и сія эд Авраамлӧн зон.
Мыччалӧ керӧммезнаныт Енлань бергӧтчӧмнытӧ. Эд баитӧ аслыныт: миян айным Авраам. Тіянлӧ баита: эна иззэзісь Еныс вермас Авраамыслӧ сувтӧтны челядьсӧ.
Исусыс висьталіс: «Вешшы ме дынісь, сотана! Вежа Гижӧтыс тай висьталӧ: "Аслат Дӧсвидзись Енлӧ копрась, Сылӧ ӧтнаслӧ кысъяв!"»
Бура олісьыс горӧтіс: "Авраам айӧ! Небыт сьӧлӧмсянь бергӧтчы меланьӧ, иньдӧт ме дынӧ Лазарсӧ. Ась чуньпонсӧ кӧтӧтас ваас да сайкӧтас менчим кылӧс. Эстӧн би пытшкас ме ӧддьӧн маитча".