12 Сія кадӧ Вежа Лолыс тіянӧс велӧтас, мый колӧ висьтавны».
Ме сета тіянлӧ мывкыдсӧ да кывсӧ. Тіян вылӧ лэбтісиссеслӧ нем лоас висьтавны паныт, нія озӧ вермӧ тіянкӧт етшасьны.
Сэк тійӧ одӧ пондӧ баитны асьныт, тіян пытшкын пондас баитны Ен Айнытлӧн Лолыс.
Сэк Петра, кӧда вӧлі тырӧм Вежа Лолӧн, висьталіс нылӧ: «Израиль отирлӧн веськӧтліссез да пӧриссез!
Но Стефаныс ныкӧт баитіс мывкыда кыввезӧн да Вежа Лов вынӧн. Мӧддэслӧн кыввезныс вӧлісӧ вынтӧмӧсь.
Вежа Лолыс тыртӧм Стефансӧ. Сія видзӧтіс енӧжас. Сэтчинісь казялӧм Енлісь югьялӧмсӧ да Сыкӧт веськыт ладорас сулалісь Исуссӧ.
Кӧр тіянӧс вайӧтасӧ судитанінӧ, юраныт эд видзӧ, мый пондат баитны. Сія кадӧ тіянлӧ лоас сетӧм, мый висьтавны.
Отирыс коласісь Исусыслӧ ӧтік висьталіс: «Велӧтісь! Тшӧкты вонӧс айӧсянь кольччӧм пажытьсӧ мекӧт янсӧтны».
