1 Сыбӧрын Дӧсвидзисьыс бӧрйис эшӧ сизимдас велӧтчисьӧс. Сія нійӧ кык мортӧн ыстіс каррезӧ, оланіннэзӧ. Ачыс сэтчин мӧдіс локны сёрӧнжык.
Иллялӧн кодь лолӧн да вынӧн мунас Дӧсвидзись одзын. Мунас айезлісь сьӧлӧммезнысӧ бергӧтны челядьланьӧ, кывзісьтӧммеслӧ сетны мывкыдсӧ Ен сьӧрті веськыта оліссезлісь, медбы Дӧсвидзись одзӧ сувтӧтны туйдӧтӧм-лӧсьӧтӧм отирӧс».
Тэнӧ, кага, пондасӧ шуны Медвылісьлӧн юӧртісьӧн. Дӧсвидзисьыс одзын тэ мунан лӧсьӧтны Сылӧ туйесӧ.
Дӧвасӧ казялікӧ Дӧсвидзисьыслӧ жаль лоис сійӧ. Сія инькаыслӧ висьталіс: «Эн горзы».
Иоаныс корӧм кык велӧтчисьӧс. Нійӧ иньдӧм юасьны Исусыслісь: «Былись я Тэ Сія, Кинлӧ колӧ локны? Поди, мӧдікӧс видзчисьны миянлӧ?»
Одзлань ыстіс юӧртіссезӧс. Нія мунісӧ Самарияись посадӧ, мӧдісӧ лӧсьӧтны быдӧс коланасӧ Исуслӧн локтік кежӧ.