27 Гэдэс дотор минь халуу шатаад намжихгүй байна. Зовлон зүдүүрийн өдрүүд надад айсуй.
27 Би дотоод сэтгэлдээ шатан, ангижирч чадахгүй байна. Зовлонгийн өдрүүд надад нүүрлэдэг.
Эцэг өвгөд маань Танд итгэсэн Тэд итгэсэн бөгөөд Та тэднийг аварсан.
Би доройтож, бүр зүдэрлээ. Зүрхнийхээ шаналлаас болж би бархирдаг.
ЭЗЭН, Мосед —Чи өглөө эрт босож, харагтун, Фараоныг усанд ирэхэд өмнө нь очоод, түүнд “ЭЗЭН ийнхүү айлдаж байна. «Миний ард түмнийг явуул. Тэд Надад үйлчилнэ.
Ефраим хайрт хүү минь мөн үү? Тэрээр тааламжит хөвгүүн мөн үү? Үнэхээр Би түүний эсрэг ярих бүрдээ Би түүнийг лавтайяа санадаг. Тийм болохоор зүрх сэтгэл минь түүнд тэмүүлдэг. Би гарцаагүй түүнд өршөөл үзүүлнэ” гэж ЭЗЭН тунхаглаж байна.
Сэтгэл минь, сэтгэл минь! Би зовж байна. Зүрх минь, зүрх минь миний дотор цохилж байна. Би чимээгүй байж чадахгүй. Учир нь сэтгэл минь чи, Бүрээн дуу, дайны түгшүүрийг сонссон билээ.
Хараач, ЭЗЭН, миний яаж шаналж буйг. Гэдэс дотор минь улайдав. Үлэмж тэрсэлснээсээ болж Зүрх минь дотроо хөмрөв. Гадаа илдний хядуур мэт Гэр үхлийн газар мэт болжээ.
Нулимснаас болж нүд минь сүүмийж, Ходоод минь шатан зовно. Хотын гудамжинд үрэгдсэн багачууд нялхас, Сүйрэн буй түмнээ хараад Элэг минь газарт асгарав.