9 Ноёд алгаараа амаа тагласан мэт үг яриагаа зогсоодог,
9 Ноёд үгсээ хорьж, гараараа амаа тагладаг байв.
Хараач намайг, тэгээд цочирд, Гараараа амаа тагла!
Тэр үед намайг сонсоод тэд хүлээцгээдэг байлаа Тус зөвлөгөөг минь чимээгүй авдаг байлаа.
Өсвөр залуус намайг хараад нуугддаг байлаа. Өвгөд нь хүртэл миний өмнө босоод зогсдог байлаа.
—Хэрэв хүн чамд үг хэлэхээр зоригловол, Тэвчээр чинь алдагдах уу? Хэн гэвч амаа хамхиж чадах билээ?
—Харагтун, би өчүүхэн юм. Танд би юу хариулж чадах билээ? Тэгэхээр би гараа аман дээрээ тавья.
Иймээс би амаа хамхихгүй. Сүнснийхээ шаналалд би ярьж, Сэтгэлийнхээ уй гашуу дотор би гомдоллох болно.
Үг олшроход гэмт үйлдэл зайлшгүй. Хэлээ захирагч хэрсүүгээс зайлбаргүй.
Өөрийгөө өргөмжилж мунхагласан эсвэл ёр мууг сэдсэн бол Гараа аман дээрээ тавь.
Хайрт ах дүү нар минь, үүнийг мэдэгтүн. Хүн бүр сонсохдоо түргэн, ярихдаа удаан, уур хилэнд хойрго байг.
Тэд түүнд —Дуугүй бай! Гараараа амаа таглаад, бидний хамт явж, бидэнд эцэг бөгөөд тахилч бологтун. Чамд ганц хүний гэрийн тахилч байх нь дээр үү, эсвэл Израилийн овог болон ургийн тахилч байх нь дээр үү? гэв.