4 Харин ЭЗЭН —Уурлах чинь зөв үү? гэжээ.
4 ЭЗЭН —Чамд уурлах шалтгаан байна уу? гэжээ.
ЭЗЭН, Каинд —Чи юунд уурлана вэ? Юуны учир уруу царайлна вэ?
“Эцэг өвгөдийнхөө өвийг би танд өгөхгүй” гэж Иезреел хүн Наботын хэлсэн үгнээс болж Ахаб гэртээ их л дүнсгэр, уур уцаартай орж ирэв. Тэрээр орон дээрээ хэвтэж, нүүрээ буруулан юу ч идсэнгүй.
Уур хилэн чинь жигшүүр уруу чамайг уруу татах вий. Тэгвэл агуу төлөөс ч чамайг эргүүлж чадахгүй.
Гэвч үүнд ихэд дургүйцсэн Иона уурлаж,
Тиймд амийг минь одоо надаас аваач, ЭЗЭН! Амьд явснаас үхсэн минь дээр гэв.
Тэгээд Иона хотоос гаран хотын зүүнтээд очиж буудаллав. Хотод тохиолдох зүйлийг хартлаа тэнд байхаар өөртөө сүүдрэвч барьж, сүүдэрт нь суув.
Тэгэхэд Бурхан, Ионад —Эрэндийн бутнаас болж уурлах чинь зөв үү? гэж айлдсанд Иона —Үхтэл уурлах минь зөв гэж хэлэв.
Ард түмэн минь ээ, Би та нарт юу хийсэн юм бэ? Би та нарыг яаж ядраасан юм бэ? Надад хариулагтун!
Та нар Мерибагийн усны дэргэд Миний тушаалын эсрэг тэрсэлсэн учраас Израилийн хөвгүүдэд Миний өгөх нутагт Аарон орохгүй. Харин өөрийн ард олон уруу аваачигдах болно.
Өөрийнхөө юмыг хүссэнээрээ зарах нь миний хувьд ёс бус юм гэж үү? Эсвэл өгөөмрөөс минь болж нүд чинь хорсов уу?” гэжээ.