24 Чичирч, догшрон тэрээр газар дээгүүр давхиж, бүрээн дуунд зогсохгүй агсамнадаг.
24 Чичирч, салганан газар дээгүүр давхиж, бүрээн дуунд ч зогсохгүй агсамнадаг.
Тэд итгээгүй байхад би тэдэн уруу инээмсэглэж, миний нүүрний гэрлийг тэд унтрааж байгаагүй юм.
Би ярих байсан гэж Түүнд мэдэгдэх үү? Эсвэл өөрийгөө залгигдах байсан гэж хүн хэлэх үү?
Сум саадаг өөдөөс нь шажигнаж, жад ба хануур жад гялалзана.
Бүрээн дуу дуугарах бүрийд тэрээр ухасхийн, “Ий хо хо” гэдэг бөгөөд тулааныг үнэртэж, жанжингуудын нүргэлэх дууг болон дайны уухайг тэрээр алсаас мэдэрдэг билээ.
Хэрэв би дуудаж, Тэрээр надад хариулсан бол миний дуу хоолойг Тэр сонссон гэдэгт би итгэж чадахгүй байсан.
Сэтгэл минь, сэтгэл минь! Би зовж байна. Зүрх минь! Миний зүрх миний дотор цохилж байна. Би чимээгүй байж чадахгүй. Учир нь сэтгэл минь, чи бүрээн дуу, дайны түгшүүрийг сонссон билээ.
Би чагнаад сонсов. Тэд зөв бусыг ярьсан юм. Нэг ч хүн “Би юу хийчихэв?” гэж хорон муугаа гэмшээгүй. Хүн бүр тулаан уруу давхин орж буй морьтой адил өөрийн чиглэл уруу эргэжээ.
Хот дотор бүрээг үлээвээс, хүмүүс чичрэхгүй гэж үү? Хэрвээ хотод гай гамшиг тохиолдвол үүнийг ЭЗЭН хийсэн биш үү?
Тэд баярлан, гайхсандаа итгэж ядан байхад нь Есүс тэднээс —Та нарт идэх юм байна уу? гэж асуухад