8 Тэд уулын бороонд нордог бөгөөд нөмөр бараадан хад чулуу тэвэрдэг.
8 Тэд уулын бороонд норж, хоргодох газаргүй хад чулуу тэвэрдэг.
Тэд өмсөх хувцасгүйгээр шөнийг нүцгэн өнгөрүүлж, хүйтэнд нөмрөх юмгүй өнждөг.
Бусад нь өнчин хүүхдүүдийг хөхнөөс нь салгаж, ядуусаас барьцаа авдаг бөлгөө.
Би унтаж байсан боловч зүрх минь сэрүүн байв. Дуу чимээ! Хайрт минь тогшин “Дүү минь, хонгор минь, надад онгойлгооч, тагтаахан минь, төгс нэгэн минь! Учир нь толгой минь шүүдэрт, туг үс минь шөнийн чийгт норжээ” гэв.
Амттаныг иддэг байсан хүмүүс гудамжнуудад хаягдана. Нил ягаан бөс даавуу өмсдөг байсан хүмүүс үнсний сав тэвэрнэ.
Тэд цөл, уул, агуй болоод газрын нүх сүвээр тэнүүчлэн байлаа. Тэдний хувьд дэлхий зохисгүй байжээ.