14 Хэрэв би нүхэнд хандан “Чи миний эцэг” гэж, өт хорхойд хандан “Миний эх болон миний эгч” гэж хэлдэг бол
14 Нүхийг “Эцэгээ” Өтийг “Ээж, эгчээ” гэвэл
Энэ зуур би хорхойд идүүлсэн хувцас мэт, муудсан зүйл мэт ялзарч байна.
Арьс минь устгагдсан хойно ч би махан биеэрээ Бурханыг харах болой.
Тэд хамтдаа шороон дотор хэвтдэг бөгөөд хорхойнуудад хучигддаг.
Эх нь тэднийг мартах болно. Тэрээр дахин дурсагдахгүй болтол өт хорхой түүгээр амтархан хооллодог. Хорон муу байдал мод мэт устана.
авгалдай болох хүн, өт болох хүний хүү ямар байх вэ! гэв.
Арьс минь харлаж, яс минь халуу төөнөнө.
Бие минь өтөнд болон тоосон хальсанд хучигдан, арьс минь эвэршин хагардаг.
Учир нь Та миний сэтгэлийг Үхэгсдийн оронд орхихгүй. Та Өөрийн Ариун Нэгэнд ч ялзрахыг зөвшөөрөхгүй.
Энэ бол түүнийг мөнхөд амьдарч, ялзралыг үзэхгүйн тулд юм.
Чиний бүх жавхлан, чиний босоо ятгын дуу Үхэгсдийн оронд доош буулгагдав. Чиний доор өт тархан, хорхойнууд чиний бүтээлэг болно».
Үхэгсдийн амилалт нь тийм байна. Энэ нь муудах байдал дотор таригдаж, үл муудах байдал дотор амилуулагдана.