4 Би унтахаар нүдээ ч анихгүй, Зовхио ч буулгахгүй.
Тэгээд түүний өмнө хоол унд авчирч тавьсанд тэр хүн —Би ажил хэргийнхээ тухай ярихаас нааш хоол идэхгүй гэсэнд Лабан өгүүлрүүн —Хэл, хэл! гэв.
Нүд чинь нойронд бүү дийлдэг. Зовхи чинь зүүрмэглэлд бүү автаг.
Тэгэхэд хадам эх нь —Охин минь, энэ хэрэг хэрхэн дуусахыг мэдэх хүртэл хүлээ! Учир нь тэр хүн өнөөдөр үүнийг шийдэхээс нааш амрахгүй гэв.