သူကြီး 9 - မြန်မာ့စံမီသမ္မာကျမ်းအဘိမလက်ကို မင်းမြှောက်ခြင်း 1 ယေရုဗ္ဗာလ၏သား အဘိမလက်သည် မိခင်ဘက်မှ ညီအစ်ကိုတို့ရှိရာ ရှေခင်မြို့သို့သွားပြီး မိခင်ဘက်မှ ဘိုးဘေးမျိုးနွယ်စုတို့အား 2 “ ‘သင်တို့ကို ယေရုဗ္ဗာလ၏သား အယောက်ခုနစ်ဆယ်အုပ်စိုးသည်က ပိုကောင်းသလော။ သို့မဟုတ် တစ်ဦးတည်းအုပ်စိုးသည်က ပိုကောင်းသလော’ဟူ၍ ရှေခင်မြို့သားအပေါင်းတို့အား ပြောကြားလော့။ ငါသည် သင်တို့၏သွေးရင်းသားရင်းဖြစ်သည်ကို သတိရကြပါ”ဟု ဆို၏။ 3 သူ၏မိခင်ဘက်မှ ညီအစ်ကိုတို့သည် ထိုစကားအလုံးစုံကို ရှေခင်မြို့သားတို့အား ပြောကြားသောအခါ သူတို့က “အဘိမလက်သည် ငါတို့၏အမျိုးသားချင်းဖြစ်၏”ဟု ဆိုလျက် သူ့နောက်သို့ စိတ်ပါသွားကြ၏။ 4 သူတို့သည် ဗာလဗေရိတ်ဝတ်ကျောင်းထဲမှ ငွေခုနစ်ဆယ်ရှယ်ကယ်ကို အဘိမလက်အားပေးရာ သူက ထိုငွေဖြင့် လူဆိုးလူမိုက်တို့ကို ငှားရမ်း၍ သူ့နောက်လိုက်စေ၏။ 5 အဘိမလက်သည် ဖခင်၏အိမ်ရှိရာ ဩဖရမြို့သို့သွားပြီး ယေရုဗ္ဗာလ၏သား မိမိညီအစ်ကို အယောက်ခုနစ်ဆယ်တို့ကို ကျောက်ဖျာတစ်ခုတည်းပေါ်တွင် သတ်လေ၏။ ယေရုဗ္ဗာလ၏သားထွေး ယောသံသည် ပုန်းနေသောကြောင့် အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ခဲ့၏။ 6 ထို့နောက် ရှေခင်မြို့သား၊ ဗက်မိလ္လောမြို့သားအပေါင်းတို့သည် ရှေခင်မြို့ရှိ အထိမ်းအမှတ်ဝက်သစ်ချပင်ရှိရာသို့ စုရုံးသွားကြပြီး အဘိမလက်ကို မင်းမြှောက်ကြ၏။ ယောသံပြောသောပုံဥပမာ 7 ထိုသတင်းကို ယောသံကြားသောအခါ ထွက်သွား၍ ဂေရဇိမ်တောင်ထိပ်ပေါ်၌ ရပ်လျက် “ရှေခင်အမျိုးသားတို့၊ ငါ့စကားကို နားထောင်ကြလော့။ သို့ပြုလျှင် ဘုရားသခင်လည်း သင်တို့စကားကို နားထောင်တော်မူမည်။ 8 တစ်ခါက သစ်ပင်တို့သည် မိမိတို့ကိုအုပ်စိုးမည့်ရှင်ဘုရင်တစ်ပါးကို ဘိသိက်ပေးရန် လိုက်ရှာကြရာ သံလွင်ပင်ထံသို့ရောက်၍ ‘အကျွန်ုပ်တို့ကို အုပ်စိုးပါလော့’ဟု ဆိုကြ၏။ 9 သို့သော် သံလွင်ပင်က ‘ဘုရားနှင့် လူတို့ကို ဂုဏ်ပြုချီးမွမ်းရာတွင် သုံးကြသော ငါ့အဆီကို မထုတ်ပေးတော့ဘဲ သစ်ပင်တို့ကို သွား၍အုပ်စိုးရမည်လော’ဟု ပြန်ပြော၏။ 10 တစ်ဖန် သဖန်းပင်ထံသွားပြီး ‘အကျွန်ုပ်တို့ကို လာအုပ်စိုးပါလော့’ဟု ဆိုပြန်လျှင် 11 သဖန်းပင်ကလည်း ‘ငါ၏ချိုမြိန်သောအသီး၊ ကောင်းသောအသီး သီးခြင်းမှရပ်ပြီး သစ်ပင်တို့ကို သွား၍အုပ်စိုးရမည်လော’ဟု ဆို၏။ 12 တစ်ဖန် စပျစ်ပင်ထံသွားပြီး ‘အကျွန်ုပ်တို့ကို လာအုပ်စိုးပါလော့’ဟု ဆိုပြန်၏။ 13 စပျစ်ပင်ကလည်း ‘ဘုရားနှင့် လူတို့ကိုဝမ်းမြောက်စေသော ငါ၏စပျစ်ဝိုင်အသစ်ကို မထုတ်ပေးတော့ဘဲ သစ်ပင်တို့အား သွား၍အုပ်စိုးရမည်လော’ဟု ဆို၏။ 14 နောက်ဆုံး၌ သစ်ပင်အပေါင်းတို့သည် ဆူးလေပင်ထံသွားပြီး ‘အကျွန်ုပ်တို့ကို လာအုပ်စိုးပါလော့’ဟု ဆိုကြ၏။ 15 ဆူးလေပင်ကလည်း သစ်ပင်တို့အား ‘စင်စစ် သင်တို့သည် ငါ့ကို ဘိသိက်ပေး၍ သင်တို့ကို အုပ်စိုးစေလိုလျှင် လာကြ၊ ငါ့အရိပ်၌ ခိုလှုံကြ။ သို့မဟုတ်လျှင် ဆူးလေပင်ထဲက မီးထွက်ပြီး လက်ဘနွန်တောင်ရှိ သစ်ကတိုးပင်များကို လောင်ကျွမ်းပစ်မည်’ဟု ဆိုလေ၏။ 16 သင်တို့လည်း အဘိမလက်ကို မင်းမြှောက်ရာတွင် ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်စွာ ပြုပြီလော။ ယေရုဗ္ဗာလနှင့် သူ၏အိမ်သူအိမ်သားတို့ကို တရားမျှတစွာပြုကြပြီလော။ သူခံထိုက်သောအရာနှင့်အညီ သူ့ကိုကျေးဇူးဆပ်ကြပြီလော။ 17 ငါ့ဖခင်သည် သင်တို့အတွက် အသက်စွန့်တိုက်ပွဲဝင်ခဲ့၍ သင်တို့ကို မိဒျန်လူမျိုးတို့လက်မှ ကယ်တင်ခဲ့၏။ 18 သို့သော် ယခုမှာ သင်တို့သည် ငါ့ဖခင်၏အိမ်သူအိမ်သားတို့ကို ထကြွပုန်ကန်၍ သူ့သားအယောက်ခုနစ်ဆယ်ကို ကျောက်ဖျာတစ်ခုပေါ်တွင် သတ်ပစ်ကြပြီ။ သူ့ကျွန်မ၏သားအဘိမလက်သည် သင်တို့၏အမျိုးသားချင်းဖြစ်သောကြောင့် ရှေခင်မြို့သားတို့ကို အုပ်စိုးရန် သူ့ကို မင်းမြှောက်ကြ၏။ 19 ယခု သင်တို့သည် ယေရုဗ္ဗာလနှင့် သူ့အိမ်သူအိမ်သားတို့ကို ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်စွာပြုသည်မှန်လျှင် အဘိမလက်အားဖြင့် ဝမ်းမြောက်ကြလော့။ သူသည်လည်း သင်တို့အားဖြင့် ဝမ်းမြောက်ပါစေ။ 20 သို့မဟုတ်လျှင် အဘိမလက်ထဲမှ မီးထွက်၍ ရှေခင်မြို့သား၊ ဗက်မိလ္လောမြို့သားတို့ကို လောင်ကျွမ်းပါစေ။ ရှေခင်မြို့သား၊ ဗက်မိလ္လောမြို့သားတို့ထဲမှလည်း မီးထွက်၍ အဘိမလက်ကို လောင်ကျွမ်းပါစေ”ဟု ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်ပြီးလျှင် 21 ယောသံသည် မိမိအစ်ကိုအဘိမလက်ကို ကြောက်သောကြောင့် ထွက်ပြေးပြီး ဗေရမြို့တွင် သွားရောက်နေထိုင်လေ၏။ အဘိမလက်ခံရသောအပြစ်ဒဏ် 22 အဘိမလက်သည် အစ္စရေးလူမျိုးတို့ကို သုံးနှစ်ကြာအုပ်စိုး၏။ 23 ဘုရားသခင်သည် အဘိမလက်နှင့် ရှေခင်မြို့သားတို့ကြားတွင် ဆိုးညစ်သောဝိညာဉ်ကို စေလွှတ်သဖြင့် ရှေခင်မြို့သားတို့သည် အဘိမလက်ကို သစ္စာဖောက်ကြ၏။ 24 ယေရုဗ္ဗာလ၏သားအယောက်ခုနစ်ဆယ်ကို ရက်ရက်စက်စက်သတ်ဖြတ်ကြသောအမှုကြောင့် ပြန်ပေးဆပ်ရမည့်သွေးကြွေးသည် ညီအစ်ကိုတို့အား သတ်သောအဘိမလက်နှင့် ထိုညီအစ်ကိုတို့အား သတ်သောအမှု၌ ကူညီပေးသောရှေခင်မြို့သားတို့အပေါ်သို့ ကျရောက်ခြင်းဖြစ်၏။ 25 ရှေခင်မြို့သားတို့သည် အဘိမလက်ကို ချောင်းမြောင်းတိုက်ခိုက်ရန် တောင်ပေါ်တွင် လူစောင့်ချထားကြောင်း၊ လမ်းသွားလမ်းလာတို့ကို လုယက်တိုက်ခိုက်ကြောင်းကို အဘိမလက်လည်း ကြားသိ၏။ 26 ထိုစဉ် ဧဗက်၏သားဂါလနှင့် သူ့ညီအစ်ကိုတို့သည် ရှေခင်မြို့သို့ ရောက်လာကြ၏။ ရှေခင်မြို့သားတို့သည် သူ့ကို ယုံကြည်အားထားကြ၏။ 27 သူတို့သည် လယ်ပြင်သို့သွား၍ စပျစ်ခြံမှ စပျစ်သီးများကို ဆွတ်ခူးကြ၏။ စပျစ်သီးများကို နင်းနယ်၍ ပျော်ပွဲကျင်းပကြ၏။ သူတို့၏ဘုရားဝတ်ကျောင်းသို့သွား၍ စားသောက်လျက် အဘိမလက်ကို ကျိန်ဆဲကြ၏။ 28 ဧဗက်၏သား ဂါလက “ငါတို့သည် အဘိမလက်ကိုအစေခံရမည့်အကြောင်း ရှေခင်သားအဘိမလက်ကား မည်သူနည်း။ သူသည် ယေရုဗ္ဗာလ၏သားမဟုတ်လော။ ဇေဗုလသည် သူ၏လက်ထောက်မဟုတ်လော။ ရှေခင်၏အဖ ဟာမော်၏လူတို့ကို အစေခံကြလော့။ အဘိမလက်ကို အဘယ်ကြောင့် အစေခံရမည်နည်း။ 29 ဤလူတို့သာ ငါ့လက်အောက်သို့ရောက်လျှင် ငါသည် အဘိမလက်ကိုဖယ်ရှားပစ်မည်”ဟု ဆိုပြီး အဘိမလက်အားလည်း “သင်၏စစ်တပ်ကိုအင်အားဖြည့်ပြီး ထွက်ခဲ့လော့”ဟု စိန်ခေါ်လေ၏။ 30 ထိုမြို့၏အကြီးအကဲဇေဗုလသည် ဧဗက်၏သားဂါလ ပြောသောစကားကိုကြားသောအခါ အမျက်ထွက်၍ 31 အဘိမလက်ထံသို့ တမန်တို့ကို တိတ်တဆိတ်စေလွှတ်ကာ “ဧဗက်၏သားဂါလနှင့် သူ၏ညီအစ်ကိုတို့သည် ရှေခင်မြို့သို့ရောက်လာ၍ သင့်ကို ဆန့်ကျင်ရန် မြို့သားတို့ကို လှုံ့ဆော်နေပြီ။ 32 ထို့ကြောင့် သင်နှင့် သင့်လူတို့သည် ညအချိန်ချီလာ၍ တော၌ ကင်းပုန်းချလော့။ 33 သင်သည် စောစောထ၍ နံနက်နေထွက်လျှင်ထွက်ချင်း ထိုမြို့ကို တစ်ဟုန်ထိုးဝင်တိုက်လော့။ သူနှင့် သူ့လူတို့ ထွက်လာသောအခါ အခွင့်သာသည့်အတိုင်း သူတို့ကို တိုက်လော့”ဟု ပြောကြားစေ၏။ 34 ထို့ကြောင့် အဘိမလက်သည် မိမိလူအပေါင်းတို့နှင့်တကွ ညအချိန်ချီလာ၍ ရှေခင်မြို့အနီး၌ ကင်းပုန်းလေးခု ချထား၏။ 35 ဧဗက်၏သားဂါလသည် မြို့တံခါးဝတွင် ထွက်ရပ်နေသောအခါ အဘိမလက်နှင့်သူ့လူတို့လည်း ကင်းပုန်းချရာနေရာမှ ထွက်လာကြ၏။ 36 ဂါလသည် သူတို့ကိုမြင်သောအခါ ဇေဗုလအား “ကြည့်ပါ။ လူများ တောင်ထိပ်ပေါ်မှ ဆင်းလာကြသည်”ဟု ဆိုလျှင် ဇေဗုလက သူ့အား “တောင်၏အရိပ်ကို လူကဲ့သို့ သင်မြင်နေသည်”ဟု ပြန်ပြော၏။ 37 တစ်ဖန် ဂါလက “ကြည့်ပါ။ လူတို့သည် တောင်အလယ်တစ်ဝက်မှ ဆင်းလာကြပြီး နောက်တစ်ဖွဲ့က မောနေနိမ်ဝက်သစ်ချပင်လမ်းမှ လာနေကြပြီ”ဟု ဆို၏။ 38 ထိုအခါ ဇေဗုလက ဂါလအား “သင်က ‘ငါတို့သည် အဘိမလက်ကိုအစေခံရမည့်အကြောင်း သူကား မည်သူနည်း’ဟု ပြောခဲ့သည်မှာ ယခု မည်သို့ ဖြစ်ပြီနည်း။ သင်သည် ထိုသူတို့ကို မထီမဲ့မြင်ပြုခဲ့သည်မဟုတ်လော။ ယခုသူ့ကို ထွက်တိုက်ပါလော့”ဟု ဆိုလေ၏။ 39 ဂါလလည်း ရှေခင်မြို့သားတို့ကို ဦးဆောင်၍ အဘိမလက်ကို ထွက်တိုက်လေ၏။ 40 သို့ရာတွင် အဘိမလက်သည် သူ့ကိုလိုက်တိုက်သဖြင့် သူသည် အဘိမလက်ရှေ့မှထွက်ပြေးလေ၏။ မြို့တံခါးဝတိုင်အောင် ဒဏ်ရာရသူအမြောက်အမြား လဲကျသေဆုံးကြ၏။ 41 အဘိမလက်သည် အရုမမြို့၌နေထိုင်လေ၏။ ဇေဗုလသည် ဂါလနှင့်သူ၏ညီအစ်ကိုတို့ကို နှင်ထုတ်လိုက်သဖြင့် ရှေခင်မြို့၌ သူတို့ မနေထိုင်ရတော့ချေ။ 42 နောက်တစ်နေ့တွင် ရှေခင်မြို့သားတို့ မြို့ပြင်သို့ထွက်လာသည်ကို အဘိမလက် ကြားလျှင် 43 သူ့လူတို့ကို သုံးဖွဲ့ခွဲ၍ မြို့ပြင်တွင် ကင်းပုန်းချ၏။ မြို့ထဲမှလူတို့ထွက်လာသည်ကို မြင်လျှင် သူတို့ကို တိုက်ခိုက်သတ်ဖြတ်လေ၏။ 44 အဘိမလက်နှင့်အဖွဲ့သည် မြို့တံခါးဝသို့ ပြေးသွား၍ နေရာယူကြ၏။ ကျန်နှစ်ဖွဲ့သည် မြို့ပြင်ရှိလူတို့ထံပြေးသွား၍ သူတို့ကို သတ်ဖြတ်လေ၏။ 45 အဘိမလက်သည် ထိုနေ့တစ်နေ့လုံး ထိုမြို့ကိုတိုက်ခိုက်ပြီး မြို့ကိုသိမ်းယူ၍ မြို့သားတို့ကို သတ်ပစ်၏။ မြို့ကိုဖျက်ဆီးပြီး ဆားနှင့် ပက်လေ၏။ 46 ရဲတိုက်ရှိ ရှေခင်မြို့သားအပေါင်းတို့သည် ထိုသတင်းကိုကြားသောအခါ သူတို့သည် ဧလဗာရိတ်ဝတ်ကျောင်း၏မြေအောက်ခန်းထဲသို့ ဝင်သွားကြ၏။ 47 ရဲတိုက်ထဲ၌ ရှေခင်မြို့သားအပေါင်းတို့ စုဝေးနေကြကြောင်းကို အဘိမလက် ကြားသော် 48 အဘိမလက်နှင့် သူ့လူတို့သည် ဇာလမုန်တောင်သို့တက်သွားပြီးလျှင် အဘိမလက်သည် ပုဆိန်ဖြင့် သစ်ကိုင်းကိုခုတ်၍ ပခုံးပေါ်ထမ်းထား၏။ ထို့နောက် သူ့လူတို့ကို “ငါပြုသောအရာကို သင်တို့မြင်ပြီမဟုတ်လော။ ငါပြုသကဲ့သို့ သင်တို့ အလျင်အမြန်ပြုကြလော့”ဟု ဆို၏။ 49 လူအပေါင်းတို့သည်လည်း သစ်ကိုင်းကို ခုတ်ကြပြီးလျှင် အဘိမလက်နောက်သို့လိုက်သွား၍ သစ်ကိုင်းတို့ကို မြေအောက်ခန်းပေါ် ပုံထားကြ၏။ ထို့နောက် ထိုသစ်ကိုင်းများကို မီးရှို့သဖြင့် မြေအောက်ခန်းကို မီးလောင်လေ၏။ ရဲတိုက်ရှိ ရှေခင်လူယောက်ျား၊ မိန်းမ တစ်ထောင်ခန့်လည်း သေကြကုန်၏။ 50 ထို့နောက် အဘိမလက်သည် သေဗက်မြို့သို့ ချီသွားပြီး တပ်ချကာ ထိုမြို့ကိုသိမ်းယူ၏။ 51 ထိုမြို့၌ ခိုင်ခံ့သောရဲတိုက်ရှိသဖြင့် ယောက်ျားမိန်းမ မြို့သားအပေါင်းတို့သည် ထိုရဲတိုက်ထဲသို့ ပြေးဝင်၍တံခါးကို ပိတ်ထားပြီးလျှင် ရဲတိုက်ခေါင်မိုးပေါ်သို့ တက်ပြေးကြ၏။ 52 အဘိမလက်သည်လည်း ရဲတိုက်ကို သွားရောက်တိုက်ခိုက်၏။ ရဲတိုက်ကိုမီးရှို့ရန် ရဲတိုက်တံခါးဝသို့ ချဉ်းကပ်လာသောအခါ 53 မိန်းမတစ်ယောက်သည် ကြိတ်ဆုံကျောက်ပြားကို အဘိမလက်ခေါင်းပေါ်သို့ ပစ်ချလိုက်ရာ အဘိမလက် ခေါင်းကွဲလေ၏။ 54 ထိုအခါ သူသည် သူ၏လက်နက်ကိုင်လုလင်ကို အလျင်အမြန်ခေါ်၍ “လူတို့က ငါ့ကို ‘မိန်းမသတ်၍သေရသည်’ဟု မဆိုရလေအောင် သင့်ဓားကိုဆွဲထုတ်၍ ငါ့ကို သတ်ပါလော့”ဟု ဆိုသဖြင့် သူ၏ငယ်သားသည် သူ့ကိုထိုးလိုက်ရာ သူသေလေ၏။ 55 အဘိမလက် သေသည်ကို အစ္စရေးအမျိုးသားတို့ မြင်လျှင် အသီးသီးကိုယ့်အိမ်သို့ ပြန်သွားကြလေ၏။ 56 အဘိမလက်သည် မိမိညီအစ်ကို အယောက်ခုနစ်ဆယ်ကို သတ်ခြင်းဖြင့် ဖခင်အပေါ် ပြုခဲ့သောမကောင်းမှုကြောင့် ဘုရားသခင်သည် သူ့အား ထိုသို့ပြန်ခံရစေတော်မူ၏။ 57 ဘုရားသခင်သည် ရှေခင်အမျိုးသားတို့ပြုခဲ့သောမကောင်းမှုအလုံးစုံတို့ကို သူတို့၏ခေါင်းပေါ်သို့ ပြန်ကျစေတော်မူ၏။ ယေရုဗ္ဗာလ၏သားယောသံ၏ကျိန်ခြင်းသည် သူတို့အပေါ် ကျရောက်လေ၏။ |
MYANMAR STANDARD BIBLE©
Copyright © 2012, 2014, 2017, 2021 by Global Bible Initiative
Global Bible Initiative