Матфей 3 - Наа Молҷағ

Кіреске тӱзірҷең Иоанның ӱгреткені

¹ Ол кӱннерде Кіреске тӱзірҷең Иоанн, киліп, Иудей тіп адалчатхан хуу чазыда ӱгреткен. –

² Тигір хан-ӱлгӱзі чағдап килді, аннаңар, чазыхтарыңнаң хыйа полып, Худайзар айланыңар, – теен ол.

³ Мына ол – Исаий ухаанҷы чоохтаан кізі. Аннаңар Исаий піди теен: – Хуу чазыда ӱн истілче: «Хан Худайға чол тимнеп пиріңер, кӧні идіңер Аның чолларын».

⁴ Позы, тізең, Иоанн тибе хылынаң соххан кип-азахтығ, пилінде тууп хурлығ полған, чиизі, тізең, чазы мӧӧдінең сарысхалар полған.

⁵ Андар кізілер Иерусалимнең, прай Иудей чирінең паза Иордан суғның ибіркі чирлерінең чыылҷаңнар.

⁶ Иоанн оларны, чазыхтары ӱчӱн пыросынған соонда, Иордан суғда кіреске тӱзірҷең.

⁷ Иоанн, позынзар фарисейлернің паза саддукейлернің аразынаң кӧп кізі кіреске тӱзерге килчеткенін кӧріп, оларға теен: – Чылан тӧлі! Кем сірерге Худай ызар чарғыдаң тизіп аларзар тіп чоохтап пирген?

⁸ Чазыхтарыңнаң хыйа полчатханын киречілир ӱчӱн, турыстығ киректер идіңер.

⁹ Постарыңнаңар, «Пістің пабабыс Авраам» тіп, сағынмаңар даа. Тіпчем сірерге, Худай Авраамға пу тастардаң даа палалар чайап полар.

¹⁰ Ағастар тӧзінде палты чатча. Чахсы чистек пирбинчеткен полған на ағас, кизе сабылып, отха тасталар.

¹¹ Мин сірерні, Худайзар айланып, чазыхтарыңнаң хыйа полғаннарыңны таныхтап, суғда кіреске тӱзірчем, че соомҷа Килчеткені миннең улуғ. Мин Аның ӧдігін дее апарарға турыстығ нимеспін. Ол сірерні Худай Худынаң паза отнаң кіреске тӱзірер.

¹² Аның сарғаазы холында, Ол пуғдайын, сарғабызып, аңмарынзар чыып салар. Хооғын, тізең, успас отнаң ӧртебізер.

Иисус Христостың кіреске тӱскені

¹³ Иисус, Аны Иоанн кіреске тӱзірзін тіп, Галилей чирінең Иорданзар килген.

¹⁴ Иоанн, тізең, Аны тохтадып, теен: – Мағаа Синнең пастыра кіреске тӱзерге кирек, Син, тізең, минзер килчезің!

¹⁵ Че Иисус ағаа нандырған: – Сағам піди ползын. Худай пістең сағыпчатхан прай орта киректерні толдыр саларға кирекпіс. Андада Иоанн ідӧк чарат салған.

¹⁶ Иисус, кіреске тӱзіп, суғдаң сыххандох, тигір Ағаа азыл парған, олох туста Иоанн Худай Худы Иисуссар тахырах хус чіли тӱзіп, Ағаа одырыбысханын кӧр салған.

¹⁷ Ол туста тигірдең ӱн истілген: – Пу Минің хынған Оолғым, Ол Минің кӧңніме тың кірче.