Zebur 7 - Мукаддес Китап

7‑нҗи мезмур

¹ Давудың Реббе айдан шигаёны. Бенямин тиресинден болан Кушуң сөзлерине дегишли.

² Я Бейик Худайым! Сени пена эдинйәрин мен, мени ызарлаянларың барындан халас эт, гутар.

³ Ёгсам хич ким ёкка мени халас эдере, олар шир дек мени парчалаймасын.

⁴ Я Реб, Худайым, эгер шулары мен эден болсам: эгер эллеримде хаксызлык болса,

⁵ эгер өзүм билен асудалыкда яшана яманлык эдәен болсам, душманымы себәпсиз ере мен талан болсам,

⁶ онда, гой, ызарлаянлар ызымдан етсин, депгиләп, җанымы ере гапласын хем-де хорматымы аяк астына салсын. Села

⁷ Я Реб, галк Сен Өз газабыңда, гаршы чык Сен душман дергазабына; эй, Худайым, оян-да, җар эт Өз хөкүмиңи.

⁸ Халклар җемагаты гуршасын төверегиңи, гөклерден йөрет олара Сен хөкүмиңи.

⁹ Реб халклара хөкүм чыкаряр; я Реб, догрулыгым билен пәклигиме гөрә, Сен мени акла.

¹⁰ Эрбет адамларың яманлыгы соңлансын, беркарар эт Сен догры ынсаны, чүнки Сен, я хак Худай, көңүлдир йүреклери барлаярсың ахырын.

¹¹ Худайдадыр мениң галканым, Ол догры йүреклини халас эдйәндир.

¹² Худай адыл Казыдыр, хаксызлыгы гүнде хөкүм эдйәндир.

¹³ Эгер кимдир бири тоба этмесе, Худай Өз гылыҗыны йителдер; яйының киршини чекип, оны ченәндир.

¹⁴ Ол өврүп пейкамларыны ловлаян ода, оңа өлүм ярагларыны тайынлап гойяр.

¹⁵ Ине, эрбет адамың хаксызлыкдан хамыла болуп, гөвресинде яманлыгы гөтерип, яланы дүнйә индиришини гөр!

¹⁶ Ол газяр бир чукур, оны чуңалдяр, газан чукурына-да онуң өзи дүшйәр.

¹⁷ Өз яманлыгы инйәр онуң башына, залымлыгы инйәр өз депесине.

¹⁸ Реббе Онуң хаклыгында шүкүр эдйәрин, шатланып, Бейик Худая нагма айдярын.