Zebur 62 - Мукаддес Китап

62‑нҗи мезмур

¹ Давудың Яхуда чөлүндекә айдан мезмуры.

² Эй, Худай! Сенсиң Худайым, Сени агтарярын ир сәхер билен, мениң җаным тешнедир Саңа. Гурак, ичгысгынч, сувсуз топракда кимин Сени күйсейәр мениң беденим.

³ Сениң кувватыңы, шөхратыңы гөрмеклик үчин, мукаддес өйүңде Саңа серетдим.

⁴ Чүнки Сениң садык сөйгиң яшайышдан ягшыдыр, мениң дилим Саңа өвгүлер айдар.

⁵ Өмүрбойы Саңа алкыш окарын, эллерими галдырып, Саңа дога эдерин.

^6-7 Дүшегимде Сени ятлан вагтымда, гиҗәниң нобатларында Сен хакда ойлананымда, җаным йилик билен ягдан доян дек боляр, шадыян дилим билен агзым Саңа өвгүлер айдар.

⁸ Чүнки Сен мениң көмегим болдуң; ганатларыңың саясында шатланып, нагма айдарын.

⁹ Мениң җаным Саңа мәкәм япышяр, Сениң голуң мени голдаяр.

¹⁰ Җанымың кастына чыканлар болса, ериң тейине инип гидерлер.

¹¹ Олар гылыҗың зарбына берлер, хем-де шагаллара шам болар.

¹² Ша болса Худайың эденлерине шат болар; Оңа вада берйәнлериң бары хешелле какар, чүнки яланчыларың агзы багланар.