Zebur 16 - Мукаддес Китап

16-нҗы мезмур

1 Давудың догасы

¹ Давудың догасы Я Реб, хакыкаты эшит, перядыма дыкгат бер; хилесиз агыздан чыкян дилегиме гулак гой.

² Я Реб, Сен мени акла! гой, хаклыгы гөрсүн Сениң гөзлериң.

³ Сен мениң ниетлерими ыкҗам барладың, гиҗәниң довамында мени сынадың, эмма менден язык тапмадың; гүнәли зады айтмазлыгы йүрегиме дүвдүм.

⁴ Ынсан ишлери бабатда айтсам: Сениң буйрукларың аркалы, залымың ёлларындан мен гача дурдум.

⁵ Гадамларым пугта тутды ёдаларыңы, мениң аякларым таймады.

⁶ Эй, Худай, чагырян Сени, чүнки Сен берерсиң маңа җогабы, гулак гой-да, эшит мениң сөзүми.

⁷ Ягылардан яңа Сенден пена гөзлейәнлери элиң билен халас эдйән Сен, аҗайып садык сөйгиңи гөркез.

^8-9 Гора мени гөзүң гөреҗи ялы; маңа хүҗүм эдйән эрбет адамдан, дашымы гуршаян ганым душмандан Өз ганатларыңың астында гизле Сен мени.

¹⁰ Олар рехим этмәге япярлар йүреклерини, улумсылык билен гүрлейәр оларың агзы.

¹¹ Олар хер әдимимизи аңтап, гуршаярлар дашымы, мени ере урмак үчин пейлейәрлер пурсады.

¹² Олар парчаламага хыҗувланян арслан дек, букы ерде гизленен яш арслан ялы.

^13-14 Галк, я Реб! Гаршы чык-да, агдар олары; гылыҗың билен җанымы эрбетлерден халас эт, я Реб, Өз элиң билен адамлардан азат эт. Чүнки шу дүнйәде оларың яшайыш пайы. Сен болдан-бол дойрарсың гарынларыны; чагаларындан хошал оларың гөвни; балаларына галдырар өзлеринден артаны.

¹⁵ Мен болса догрулыкда Сениң йүзүңи гөрерин, оянан вагтым дидарыңдан доярын.