Rut 1 - Мукаддес Китап

1‑нҗи бап Элимелек машгаласы билен Моваба гөчүп гидйәр

¹ Юрды сердарларың доландырян дөврүнде ачлык хөкүм сүрйәрди. Яхуда юрдуның Бейтуллахам галасындан бир адам аялы ве ики саны оглы билен Мовап топрагына вагтлайынча яшамага гитдилер.

² Ол адамың ады Элимелек, аялының ады Нагомы, огулларының атлары болса Махлон хем Килёнды. Олар Яхуданың Бейтуллахам галасындан, эфрат тиресиндендилер. Олар Моваба гелип, шол ерде галдылар.

³ Нагомының адамсы Элимелек арадан чыкандан соң, ол ики оглы билен дул галды.

⁴ Онуң огуллары моваплы гызлара өйлендилер. Гызларың бириниң ады Орпа, бейлекисиниң ады Рутды. Элимелегиң машгаласы Мовапда он йыл төвереги яшандан соң,

⁵ огуллары Махлон билен Килён хем өлүп, Нагомы огулларындан хем адамсындан махрум болды.

Нагомы билен Рут Бейтуллахама гайдып гелйәрлер

⁶ Нагомы өз гелинлери билен Мовап юрдундан гитмәге тайярланярдылар, себәби ол энтек Мовап топрагындака, Реббиң Өз халкына назар салып, чөрек берендигини эшидипди.

⁷ Олар өз яшаян ерлеринден чыкып, Яхуда тарап, үч болуп йөрәп уградылар.

⁸ Нагомы ики гелнине-де: «Барың, икиңиз хем эҗеңизиңкә гайдыбериң. Маңа ве мерхум гайынатаңыза хем-де адамыңыза хемише вепалылык гөркезишиңиз ялы, сизе-де, гой, Реб өз вепалылыгыны гөркезсин.

⁹ Сизиң дурмуша чыкып, индики адамыңыз билен рахат яшамагыңыза Реб ярдам этсин» дийип, олары огшады. Эмма оларың икиси-де сес эдип аглашдылар.

¹⁰ Гелинлери: «Ёк, биз сениң билен биле сениң халкың арасына гидерис» дийдилер.

¹¹ Нагомы: «Гайдың гызларым! Сиз нәме үчин мениң билен гитҗек?! Инди мен сизе өйленер ялы огул догруп билмен ахырын.

¹² Гызларым, ызыңыза гайдың, өз ёлуңыз билен гидиң! Мен инди әре барардан гарры. Эгер-де: „Менде энтек умыт бар“ дийип, эдил шу гиҗәниң өзүнде мениң адамым болуп, ене огуллары дүнйә индерәенимде-де,

¹³ олар кемала гелйәнчә, сиз гарашармыдыңыз? Олара дурмуша чыкмак үчин сиз башга әре барман сакланармыдыңыз? Ёк, гызларым, мениң ягдайым сизиңкиден хас агыр, чүнки мениң гаршыма чыкан – Реббиң хут Өзи» дийди.

¹⁴ Олар ене-де сес эдип аглашдылар. Орпа гайыненесини огшап хошлашды, эмма Рут Нагома япышды.

¹⁵ Нагомы оңа йүзленип: «Ине, сениң элтиң өз халкының ичине, өз худайларына доланды, сенем онуң ызы билен гидәй» дийди.

¹⁶ Эмма Рут: «Сени терк эдип яныңдан гитмеги менден хайыш этме. Сен нирә гитсең, менем шол ере гитҗек. Сен ниреде болсаң, менем шол ерде болҗак. Сениң халкың – мениң халкым, сениң Худайың мениң Худайым болар.

¹⁷ Сен ниреде өлсең, мен-де шол ерде өлүп, шол ерде җайланҗак. Эгер-де өлүмден башга зат мени сенден айырса, онда, гой, Реб маңа мундан хем бетерини гөркезсин» дийди.

¹⁸ Нагомы Рутуң ызына гайтмаҗагына хем-де өзи билен галҗагына гөз етиренден соң, оңа хич зат диймеди.

¹⁹ Шейдип, оларың икиси-де Бейтуллахама ченли йөрәп гайтдылар. Олар Бейтуллахама гелип етенлеринде, бүтин гала херекете гелип, аяллар: «Бу Нагомымы?!» дийип, бир-бирлеринден сорашдылар.

²⁰ Нагомы олара гарап: «Сиз маңа Нагомы диймәң, Мара дийиң, себәби Гудратыгүйчли маңа гаты аҗы дурмуш берди.

²¹ Мен бу ерден гиденимде долы гидипдим, йөне Реб мени ызыма бош гайтарды. Реб хасрат чекдирйән вагтында, сиз нәдип маңа Нагомы дийип билйәрсиңиз? Гудратыгүйчли мени бетбагт этди» дийди.

²² Шейлеликде, Нагомы өзүниң моваплы гелни Рут билен Мовап юрдундан ызына гайдып гелди. Олар Бейтуллахама арпа орагының башына гелдилер.