Resul 25 - Мукаддес Китап

25‑нҗи бап Павлус Фестусың өңүнде

¹ Фестус велаята хәким болуп геленден үч гүн соң, Кайсариядан Иерусалиме гитди.

² Ол ерде ёлбашчы руханылар билен яхуды баштутанлары Фестуса Павлусың үстүнден шикаят этдилер.

³ Фестусдан өзлерине бир ягшылык этмегини сорап, Павлусы Иерусалиме гетирмеги үчин ялбардылар. Аслында олар букы гуруп, ёлда Павлусы өлдүрмегиң ниетиндедилер.

⁴ Фестус олара шейле җогап берди: «Павлус Кайсарияда туссаглыкда, мен хем басым ол ере гитҗек.

⁵ Араңыздакы ёлбашчылар мениң билен биле барсынлар. Эгер Павлус бир яман иш эден болса, гой, оны айыпласынлар».

⁶ Фестус оларың янында секиз-он гүн болуп, Кайсария гайтды. Эртеси гүн ол казылык күрсүсине чыкып, Павлусың гетирилмегини буюрды.

⁷ Павлус ичери гиренде, Иерусалимден гелен яхудылар онуң дашына үйшүп, оны айыплап башладылар, эмма өз айыпламаларыны субут эдип билмедилер.

⁸ Павлус өзүни горап: «Мен яхудыларың канунына-да, ыбадатхана-да, императора-да гаршы гүнә этмедим» дийди.

⁹ Фестус яхудыларың гөвнүнден турмак үчин, Павлусдан: «Иерусалиме гидип, шол ерде бу бабатда өзүңе казылык эдилмегини ислейәрсиңми?» дийип сорады.

¹⁰ Эмма Павлус: «Мен императорың казылык күрсүсиниң өңүнде дурун, маңа шу ерде казылык эдилмелидир. Мен яхудылара гаршы хич бир яманлык эден дәлдирин, муны сениң өзүң хем оңат билйәнсиң.

¹¹ Мен яманлык эден болсам я-да өлүме лайык бир иш эден болсам, өлүмден гачмаярын. Эгер бу адамларың маңа гаршы айыпламалары ялан болса, мени оларың элине табшырмага хич кимиң хакы ёкдур. Мен давамы императора арз эдйәрин» дийди.

¹² Онсоң Фестус меҗлис билен маслахатлашып: «Даваң барада императора арз этдиң, императорың янына-да гидерсиң» дийди.

¹³ Бирнәче гүн геченден соң, Агрип патыша өз уясы Берник билен Фестусы гутламак үчин, Кайсария гелди.

¹⁴ Олар көп вагт ол ерде галанларындан соң, Фестус Павлусың ишини патыша гүррүң берди: «Феликсиң туссаг эдип гоян бир адамы бар.

¹⁵ Мен Иерусалимдекәм, яхудыларың ёлбашчы руханылары, яшулулары онуң үстүнден шикаят эдип, оны җезаландырмагымы хайыш этдилер.

¹⁶ Мен олара: „Римлилериң адаты боюнча хич ким сораг эдилмезден җезаландырмак үчин шикаятчының элине табшырылмаяр. Айыпланяны шикаятчылары билен йүзлешдирип, оңа йөңкелйән айып бабатда өзүни горамага мүмкинчилик берилйәр“ дийип җогап бердим.

¹⁷ Айыплайҗылар бу ере үйшенлеринде болса, мен вагты элден бермән, эртеси гүн казылык күрсүсине чыкып, Павлусың гетирилмегини буюрдым.

¹⁸ Эмма онуң гаршысына геплән шикаятчылар оңа мениң гарашан айыпларымың хич бирини йөңкемедилер.

¹⁹ Муңа дерек оларың өз динлери хем-де бир Иса атлы өлүп гиден, эмма Павлусың дири диййән адамы барада җеделлери бар экен.

²⁰ Мен бу меселәни нәхили чөзсемкәм дийип агыр ягдая дүшдүм. Павлусдан Иерусалиме гидип, ол ерде бу затлар бабатда өзүне казылык эдилмегине разыдыгыны я-да дәлдигини сорадым.

²¹ Эмма Павлус давасыны императорың чөзмегини, оңа ченли туссаглыкда болмагыны иследи. Шонуң үчин оны императорың янына ёллаянчам, туссаглыкда сакламагы буюрдым».

²² Агрип Фестуса: «Мен хем шол адамың гүррүңини диңлемек ислейәрин» дийди. Фестус хем: «Оны эртир диңләрсиң» дийди.

Павлус Агрибиң өңүнде

²³ Эртеси гүн Агрип ве Берник дабаралы ягдайда гелип, мүңбашылардыр шәхериң атлы-абрайлы адамлары билен бирликде меҗлислер отагына гирдилер. Фестусың буйругы боюнча Павлусы гетирдилер.

²⁴ Фестус шейле дийди: «Эй, патыша Агрип ве бу ердәки әхли җенаплар! Сиз бу адамы гөрйәңизми? Иерусалимдәки ве бу ердәки әхли яхудылар онуң үстүнден маңа шикаят эдип: „Ол мундан артык яшамалы дәл!“ дийип гыгырышдылар.

²⁵ Эмма мениң пикиримче, ол өлүме лайык иш этмәндир. Эмма өзүниң давасы барада императора арз эдендиги үчин, оны Риме ёлламак карарына гелдим.

²⁶ Ол хакда онуң алыҗенабына язар ялы белли бир задым ёк. Шонуң үчин-де оны сизиң хузурыңыза, ылайта-да, эй, Агрип ша, сениң хузурыңа чыкардым. Бу меселә середенимизден соң, мунуң нетиҗесинде язмага бир затлар тапмагым ахмал.

²⁷ Себәби туссага гаршы йөңкелйән айыпламалары гөркезмезден, оны императорың янына ёлламаклык маңа манысыз гөрүнйәр».