Müsürden çykyş 32 - Мукаддес Китап

32‑нҗи бап Алтын гөле

¹ Халк Мусаның дагдан ызына доланман, ол ерде көп эглененини гөрүп, Харуның дашына үйшдүлер ве оңа: «Өңбашчылык эдер ялы, ханы, бизе бир худай яса, чүнки бизи Мүсүрден чыкарып гетирен Муса диен адама нәме боланыны биз билемзок» дийдилер.

² Харун олара: «Аялларыңызың, огулларыңызың ве гызларыңызың гулакларындакы алтын халкалары айрып, маңа гетирип бериң» дийди.

³ Шейлеликде, оларың хеммеси гулакларындан алтын халкаларыны айрып, Харуна гетирип бердилер.

⁴ Харун галып этди, оларың алтынларыны эредип, ондан гөләниң хейкелини ясады. Адамлар муңа: «Эй, Ысрайыл, ине, сизи Мүсүрден чыкаран худайыңыз шудур» дийишдилер.

⁵ Харун муны гөренде, онуң өңүнде гурбанлык сыпасыны ясады ве җар эдип: «Эртир Реббиң шанына байрамчылык эдерис» дийди.

⁶ Эртеси гүн халк ирден туруп, якма гурбанлыгыны ве саламатлык садакасыны берди. Адамлар ийип-ичмәге отурдылар, соңра туруп ойнашмага башладылар.

⁷ Реб Муса шейле дийди: «Хәзириң өзүнде ашак дүш! Сениң Мүсүрден чыкаран халкың азгынчылыга йүз урды.

⁸ Олар Мениң айдан ёлумдан гаты чалт чыкдылар. Олар өзлерине гөледен бут ясап, оңа сежде этдилер. Оңа садака берип: „Эй, Ысрайыл, ине, сизи Мүсүрден чыкаран худайыңыз шудур“ дийишдилер».

⁹ Реб Муса ене-де: «Мен бу халкың нәхили бойнуёгындыгыны гөрдүм.

¹⁰ Инди Мени еке гой, чүнки Мен газап атына атланып, олары ёк эдип ташлайын ве сенден бир бейик миллет дөредейин» дийди.

¹¹ Эмма Муса Худайы Реббе ялбарып, шейле дийди: «Я Реб, нәме үчин бейик гүйҗүң билен ве гудратлы голуң билен Мүсүр юрдундан гетирен бу халкыңа гахар эдйәң?

¹² Нәме үчин мүсүрлилер: „Худай олары дагда өлдүрмек үчин ве ер йүзүнден сүпүрип ташламак үчин эрбет ниет билен алып гайдыпдыр“ диймели? Гахар одуңы өчүр, гайтмышым эт. Өз халкыңың үстүнден бу бела-бетери индерме.

¹³ Өз гулларың Ыбрайымы, Ысхагы ве Ысрайылы ядыңа сал. Сениң Өзүң олара: „Мен сизиң несиллериңизи асман йылдызлары дей көпелдерин ве несиллериңизе сөз берен бу әхли ери сизе берҗек. Олар оны мүдимилик мирас аларлар“ дийипдиң».

¹⁴ Шундан соң, Реб халкының үстүнден бела-бетер индермек пикиринден эл чекди.

¹⁵ Соңра Муса элине әхт язылан ики саны ясы даш бөлегини алып, дагдан ашак гайтды. Бу ясы даш бөлеклериниң херсиниң ики тарапына-да: өң тарапына хем, арка тарапына хем языланды.

¹⁶ Бу ясы дашлар Худайың ишиди. Ясы дашларың йүзүндәки оюлып язылан язгылар Худайың язгыларыды.

¹⁷ Ешува халкың гыгырышян гыкылыгыны эшидип, Муса: «Дүшелгеден уршуң сеси гелйәр» дийди.

¹⁸ Эмма Муса: «Бу сес еңиҗилериң сесем дәл, еңленлериңки хем дәл. Бу эшидйәнимиз айшы-эшретиң сесидир!» дийди.

¹⁹ Ол дүшелгә якын гелен бадына, гөләни ве танс эдип йөрен адамлары гөрди. Муса гахар-газаба мүнүп, элиндәки ясы даш бөлеклерини зыңып гойберди, олар дагың этегинде чым-пытрак болды.

²⁰ Муса оларың ясан гөлесини алып, отда эретди, соң оны күлкеләп, сува гарды-да, ондан ысрайыллара ичирди.

²¹ Муса Харуна: «Бу халка бейле улы гүнә газандырар ялы, булар саңа нәме этдилер?» дийди.

²² Харун оңа: «Җенабым, маңа гахарың гелмесин, бу халкың пәлиниң бозукдыгыны өзүң билйәрсиң-ә.

²³ Олар маңа: „Өңбашчылык эдер ялы, бизе худай яса, чүнки бизи Мүсүрден чыкарып гетирен Муса диен адама нәме боланыны билемзок“ дийдилер.

²⁴ Шейдип, мен олардан кимде алтын бар болса, маңа гетирип бермегини сорадым. Олары алып, отда эретдим, ондан хем шу гөле эмеле гелди!» дийди.

²⁵ Муса Харуның бу халкы башына гойберендигини гөрди, олар душманларының өңүнде гүлкүдилер.

²⁶ Соңра Муса дүшелгәниң гирелгесинде дуруп: «Кимде-ким Реббиң тарапында болса мениң яныма гелсин!» дийди. Әхли левилер онуң дашына үйшди.

²⁷ Муса олара: «Ысрайыл Худайы Реб шейле диййәр: „Сизиң хеммәңиз гылычларыңызы дакының! Сизиң хер бириңиз дүшелгелериң бир четинден бейлеки четине ченли гапыма-гапы айланып, өз гарындашыңызы, достуңызы ве гоңшыңызы өлдүриң“» дийди.

²⁸ Левилер Мусаның буйрушы ялы этдилер. Шол гүн үч мүңе голай адам хеләк болды.

²⁹ Муса левилере: «Шу гүн сиз Реббиң гуллугына беллендиңиз. Хер бириңиз өз оглуңызы ве гарындашыңызы өлдүрип, бу гүн сизиң өзүңиз ялкандыңыз» дийди.

³⁰ Эртеси гүн Муса халка: «Сиз агыр гүнә газандыңыз. Эмма мен хәзир Реббиң янына чыкайын, белки, сизи гүнәңизден сапладып билерин» дийди.

³¹ Шейдип, Муса Реббиң янына гайдып гелди ве Оңа: «Вах, бу халк өзүне алтындан гөле ясап, агыр гүнә этди.

³² Йөне инди Сен буларың гүнәлерини гечевери, ёгса-да мениң адымы Өз адамларыңың ады язылан китабыңдан өчүр» дийди.

³³ Реб Муса: «Кимде-ким Маңа гаршы гүнә этсе, онуң адыны китабымдан өчүрип ташларын.

³⁴ Инди бар, гит-де, халкы саңа айдан ериме әкит. Мениң перишдәм сениң өңүңден гитҗекдир. Эмма җеза гүни геленде, Мен оларың эден гүнәлерине гөрә җезасыны берерин» дийди.

³⁵ Шейлеликде, Реб халкың үстүнден бетбагтчылык индерди, себәби олар Харуна гөле ясатдырыпдылар.