Luka 14 - Мукаддес Китап

14‑нҗи бап Иса бир фарисейиң өйүнде

¹ Бир Сабат гүни Иса фарисейлериң башлыкларындан бириниң өйүне нахара гелди. Хеммелер Оңа дыкгат билен середйәрдилер.

² Онуң гаршысында эли-аягы чишен бир адам отырды.

³ Иса фарисейлерден ве Төврат мугаллымларындан: «Сабат гүни бир хасса шыпа бермеклик кануна догры гелйәрми я-да ёк?» дийип сорады.

⁴ Олар сесини чыкармадылар. Иса хем яңкы адама элини дегрип, оңа шыпа берди ве өйүне иберди.

⁵ Онсоң олардан: «Бириңизиң оглуңыз я-да өкүзиңиз гуя гачса, Сабат гүнүдигине гарамаздан оны дессине чыкармазмы?» дийип сорады.

⁶ Олар бу сораглара җогап берип билмедилер.

⁷ Иса чагырыланларың төри сайлаяндыкларыны гөрүп, олара шу тымсалы айтды:

⁸ «Бири сени тоя чагыранда, барып төре гечме. Ол сенден хас хорматлы бирини чагыран болаймасын.

⁹ Той эеси гелип, саңа: „Ериңи бу адама бер“ дийәймесин. Онсоң сен утанып, ишигиң янында отурмалы боларсың.

¹⁰ Шонуң үчин бир ере чагырыланыңда, аягучда отур. Сени чагыран яныңа гелип: „Эй, дост! Төре геч“ дийсин. Шонда сачак башындакы отуранларың янында хорматың болар.

¹¹ Өзүни ёкары тутян адам песелдилер, пес тутян болса бейгелдилер».

¹² Онсоң Иса Өзүни чагырана: «Гүнортанлык я-да агшамлык нахарыны берениңде, дост-ярларыңы, доган-гарындашларыңы, бай гоңшуларыңы чагырма. Эгер чагырсаң, олар хем сени чагырып, мунуң өвезини долар.

¹³ Мейлис гураныңда гарыплары, майыплары, агсаклары, көрлери чагыр.

¹⁴ Шонда сен ялканарсың. Чүнки олар саңа өвезини долуп билмезлер, мунуң өвези саңа догры адамларың дирелен вагты берлер» дийди.

Улы мейлис тымсалы

¹⁵ Иса билен сачак башында отуранларың бири муны эшиденде, Оңа: «Худайың Шалыгында чөрек ийҗек адам нәхили багтлы!» дийди.

¹⁶ Иса хем оңа шейле дийди: «Бир адам улы мейлис гурап, биртопар адамы чагырыпдыр.

¹⁷ Нахар вагты боланда, ол: „Гелиң, әхли зат тайяр“ дийип, мыхманлара хабар бермек үчин, өз хызматкәрини уградяр.

¹⁸ Эмма оларың хеммеси диллешен ялы, өтүнч сорамага башлаярлар. Биринҗиси оңа: „Мен бир бөлек ер сатын алдым, шоны гөрмәге гитмели. Хайыш эдйәрин, мени багышла“ диййәр.

¹⁹ Бейлекиси: „Мен бәш җүбүт өкүз сатын алдым, шолары барламага барярын. Хайыш эдйәрин, гаты гөрме“ диййәр.

²⁰ Ене бири: „Мен тәзе өйлендим, шонуң үчин барып билмейәрин“ диййәр.

²¹ Хызматкәр гелип, булары өз җенабына хабар берйәр. Онсоң өй эеси гахарланып, хызматкәрине: „Дессине шәхериң көчелерине, ёл-ёдаларына гит-де, гарыплары, майыплары, көрлери, агсаклары шу ере гетир“ диййәр.

²² Хызматкәр: „Җенап! Сениң айданың ерине етирилди, йөне энтек хем ер бар“ диййәр.

²³ Онсоң җенап хызматкәрине: „Өйүм долар ялы, обалара, онуң даш-төверегиндәки мейданлара айлан-да, адамлары гелер ялы эт“ диййәр.

²⁴ Мен сизе шуны айдайын: шол илкинҗи чагырыланларың екеҗеси хем Мениң сачагымдан датмаз».

Шәгирт болмагың төлеги

²⁵ Улы мәхелле Иса билен биле барярды. Иса ызына өврүлип, олара шейле дийди:

²⁶ «Ким Мениң яныма гелип, атасыны, энесини, аялыны, бала-чагасыны, доганыны, уясыны, хатда өз җаныны хем йигренмесе, Мениң шәгирдим болуп билмез.

²⁷ Ким өз хачыны гөтерип, Мениң ызыма дүшмесе, Мениң шәгирдим болуп билмез.

²⁸ Айдалы, араңыздан бири минара гурмак ислейәр. Ол илки отурып, муны тамамламага пулуның етип-етмеҗекдигини хасапламазмы?

²⁹ Себәби минараның бинядыны тутуп, соң иши тамамлап билмесе, муны гөренлериң хеммеси оңа гүлер.

³⁰ Олар: „Бу адам муны гурмага башлады, эмма тамамлап билмеди“ диерлер.

³¹ Я болмаса бир патыша башга бир патыша билен уруш этмәге баряр диели. Үстүме гелйән йигрими мүң эсгере он мүң эсгер билен гаршылык гөркезип билермикәм дийип, илки отурып маслахатлашмазмы?

³² Башармаҗак болса, ол душман энтек узакдака, илчи иберип, ярашык шертлерини сорар.

³³ Шейлеликде, сизиң хер бириңиз әхли задыңыздан эл чекмесеңиз, Мениң шәгирдим болуп билмерсиңиз.

³⁴ Дуз говы затдыр, эмма ол өз тагамыны йитирсе, онда оңа нәдип тагам берлер?

³⁵ Ол не топрага, не-де дөкүне ярар, оны зир-зибиле зыңарлар. Эшитмәге гулагы бар адам эшитсин!»