Işaýa 6 - Мукаддес Китап

6-нҗы бап Реб Ишаяны чагыряр

¹ Узыя патышаның өлен йылы бейик хем шөхратлы тагтың үстүнде отуран Таңрыны гөрдүм. Лыбасының сыйы ыбадатхананы долдурярды.

² Онуң ёкарсында серафлар дурды; херсиниң алты ганаты барды. Олар ганатларының икиси билен йүзлерини, бейлеки икиси билен аякларыны бүрейәрдилер, галан икиси билен-де учярдылар.

³ Олар бири-бирине шейле дийди: «Хөкмүрован Реб мукаддесдир, мукаддесдир, мукаддесдир. Тутуш әлем Онуң шөхратындан долудыр».

⁴ Оларың сесине гапының сөелери сарсды, Худайың өйи түсседен долды.

⁵ Мен хем шейле дийдим: «Мениң дат гүнүме! Мен хеләк болдум, чүнки мен агзы харам адамдырын ве агзы харам адамларың арасында яшаярын. Ине, гөзлерим Шаны-Хөкмүрован Ребби гөрди».

⁶ Онсоң серафларың бири маңа тарап учды. Онуң элинде гурбанлык сыпасындан әтишгир билен алнан көрәп дуран көз барды.

⁷ Сераф көзи агзыма дегрип, шейле дийди: «Ине, бу көз додакларыңа дегди. Инди языкларың айрылды, гүнәлериңден сапландың».

⁸ Соңра Реббиң сесини эшитдим. Ол: «Кими иберейин? Бизиң үчин ким гидер?» дийди. Мен: «Ине, мен; мени ибер!» дийдим.

⁹ Ол шейле дийди: «Бар-да бу халка: „Эшидип дурсаңыз-да, хич дүшүнмейәрсиңиз, середип дурсаңыз-да, хич аңламаярсыңыз“ дий.

¹⁰ Бу халкың йүрегини күтелт, гулакларыны кер эт, гөзлерини гап, гөзлери билен гөрмесин, гулаклары билен эшитмесин, аңлары билен аңламасын, Маңа дөнүп, шыпа тапмасынлар».

¹¹ Онсоң мен: «Я Реб хачана ченли?» дийип сорадым. Ол шейле җогап берди: «Шәхерлер вейран болуп, илатсыз галянчалар, өйлер адамсыз галып, юрт бүтинлей хараба өврүлйәнчә,

¹² Реб хеммелери узаклара ковуп, юрдуң ичинде терк эдилен ерлер көпелйәнчә,

¹³ халкың ондан бири галса-да, юрт ене-де якылар. Эмма дагдан я-да дуб чапыланда көклериниң галышы кимин, мукаддес несил-де юртда көк кимин болар».