Işaýa 38 - Мукаддес Китап

38‑нҗи бап Хизкияның хассалыгы

¹ Шол дөвүрлерде Хизкия кеселләп, өлүм яссыгында ятырды. Амозың оглы Ишая пыгамбер онуң янына гелип: «Реб шейле диййәр: „Өйүңдәкилере весъет эт, чүнки сен өлерсиң, сен бу кеселден гутулмарсың“» дийди.

² Онсоң Хизкия йүзүни дивара тарап өврүп, Реббе дилег эдип:

³ «Саңа ялбарярын, я Реб, мениң Саңа бүтин калбым билен вепалы боланымы хем-де Сениң назарыңда догры ишлери эденими ятла» дийди. Хизкия соҗап-соҗап аглады.

⁴ Шондан соң Ишая пыгамбере Реббиң шу сөзи аян болды:

⁵ «Гит-де, Хизкия шейле дий: „Атаң Давудың Худайы Реб: ‘Сениң дилегиңи эшитдим, гөзяшларыңы гөрдүм. Мен сениң өмрүңи он бәш йыл узалдарын.

⁶ Мен сени ве бу шәхери Ашур патышасының элинден халас эдерин. Мен Иерусалими горарын’ диййәр дий“».

⁷ Реб берен вадасыны ерине етирер. Ребден саңа аламат шудур:

⁸ «Ине, Мен Ахазың басганчагына дүшен көлегәни он әдим ыза сүйшүрерин». Шейдип, Гүн дүшмели еринден он әдим ыза чекилди.

⁹ Яхуда патышасы Хизкия кеселинден гутуландан соң шулары язды:

¹⁰ «„Өмрүмиң иң ягшы чагында, мен гитмели; өлүлер дүнйәсиниң дервезелеринден гирип, галан йылларымдан махрум эдилдим“ дийдим.

¹¹ „Дирилер юрдунда Ребби гөрмерин. Бу дүнйәде яшаянлар кимин ынсана гөзүм дүшмез мундан артык“ дийдим.

¹² Өйүм чопаның чадыры кимин согрулып, элимден алынды. Өмрүми докмачы кимин кесдим, Реб мени эришден кесди; бир гүнүң ичинде соңума чыкдың.

¹³ Эртире ченли сабырсызлык билен гарашдым; ол арслан кимин бар сүңклерими дөвди; бир гүнүң ичинде соңума чыкдың.

¹⁴ Гарлавач, дурна кимин гыгырдым, гумры кимин иңледим, гөзлерим гөге бакмакдан ядады. Я Реб, мен зулум ичинде, дадыма етиш!

¹⁵ Нәме диейин? Мениң билен геплешен, муны эден Ребдир, калбымың хасратлыдыгы зерарлы өмүрбойы песпәл гезерин.

¹⁶ Я Реб, ынсанлары яшадян Сенсиң, мени-де Сен яшадярсың, мени сагалт, мени яшат!

¹⁷ Чекен эҗирим-эзъетим өз хайрыма болды; мени сөендигиң үчин җанымы хеләкчилик чукурындан сакладың, әхли гүнәлерими аркаңа атдың.

¹⁸ Өлүлер дүнйәси Саңа шүкүрлер айтмаз, өлүм Саңа өвгүлер айтмаз, Сениң вепалылыгыңа умыт баглап билмезлер габра инйәнлер.

¹⁹ Бу гүн мениң эдишим ялы, дирилер, диңе дирилер Саңа шүкүр эдйәрлер, аталар перзентлерине Сениң вепалылыгыңы билдирйәрлер.

²⁰ Реб мени халас эдер, бүтин өмрүмиз бойы Реббиң өйүнде киришли саз гураллары билен нагмалар айдарыс».

²¹ Ишая пыгамбер Хизкияның хызматкәрлерине: «Енҗилен инҗир гетириң-де, оны патышаның чыбанының үстүне япың. Шондан соң ол сагалар» дийипди.

²² Хизкия Ишая пыгамберден: «Үчүнҗи гүни мениң Реббиң өйүне барҗакдыгыма нәме аламат болар?» дийип сорапды.