Eýýup 9 - Мукаддес Китап

9-нҗы бап Эйюп Билдада җогап берйәр

¹ Эйюп шейле җогап берди:

² «Догрусы, мунуң шейледигини мен билйән, йөне Худайың өңүнде ынсан ненең догры болуп билер?

³ Худай билен җеделлешмек ислән, Онуң мүңден бир совалына-да җогап берип билмез.

⁴ Худай пайхаслыдыр, гудратлыдыр, Онуң гаршысына гидип, Ондан үстүн чыкан бармыдыр?

⁵ Ол даглары еринден сүйшүрйәр, йөне муны билмейәрлер, газабына даглары терс дүңдерйәр.

⁶ Ол ери сарсдырып, Онуң сүтүнлерини титредйәр.

⁷ Ол Гүне буйрук берйәр – Гүн догмаяр, йылдызлары мөхүрләп, гадаган эдйәр.

⁸ Онуң еке Өзи гөги яратды, Ол деңиз толкунларының үстүнде гезйәр.

⁹ Улы Едигени, Орионы, Үлкери ве гүнорта йылдызларыны ярадан Олдур.

¹⁰ Акыла сыгмаҗак бейик ишлери, сансыз тәсин ишлери эдйән-де Олдур.

¹¹ Ине, Худай гапдалымдан гечйәр, эмма Оны гөрмейәрин, гечип гидйәр, йөне Оңа гөзүм дүшмейәр.

¹² Ол тутуп әкидйәр – Оны саклап билҗек бармы? „Эдйәниң нәме?“ дийип билҗек бармы Оңа?

¹³ Худай газабындан дөнмез, Рахабың көмекчилери Онуң аяк астына дүшйәр.

¹⁴ Онсоң мен Оңа нәдип җогап берип билейин, җеделлешмәге сөзлери ниреден тапайын?

¹⁵ Бигүнә болсам-да, Оңа җогап берип билмерин, Хөкүмдарыма рехим эт дийип ялбарарын.

¹⁶ Чагыранымда, маңа җогап беренем болса, Онуң мени диңлеҗекдигине ынам этмейән.

¹⁷ Ол башыма харасат индерйәр, нәхак ере яраларымы артдыряр Ол.

¹⁸ Маңа дем алмага салым бермейәр, Ол калбымы хасратдан долдуряр.

¹⁹ Гүйч сыналса, элбетде, Ол гүйчли чыкар! Сораг адалатлылык хакда болса, ким Худая хөкүм эдип билер?

²⁰ Бигүнә болсам-да, өз дилим маңа хөкүм эдер, акйүрекли болсам-да, ол мени нәхак чыкарар.

²¹ Мен акйүрекли, йөне пархы ёк маңа, мен өз дурмушымы йигренйәрин.

²² Барыбир, шонуң үчинем „Ол айыпсызы-да, айыплыны-да ёк эдйәр“ диййән.

²³ Бетбагтчылык дуйдансыз өлүм гетиренде, Ол бигүнәлериң башындан инен бела гүлйәр.

²⁴ Дүнйә эрбетлериң элине берлендир, дүнйә казыларының гөзлерини баглаян Олдур. Эгер Ол болмаса, онда ким?

²⁵ Гүнлерим чапардан чаласындыр, ягшылык гөрмезден чалт гечип баряр.

²⁶ Гамышдан эдилен гайык дей, авуна окдурылян бүргүт дей гайып баряр.

²⁷ „Арзымы унудайын, йүзүми ягтылдып, шат болайын“ дийсем,

²⁸ әхли мушакгатлыкларымдан эйменйән, чүнки Сениң мени бигүнә саймаҗагыңы билйән.

²⁹ Барыбир хөкүм эдилерин, нәме үчин йөне ере җан эдйән?

³⁰ Гар сувуна ювнуп, эллерими ашгар билен тәмизлесем-де,

³¹ Сен мени лай чукура ташларсың, хатда өз эшиклериме йигренҗи гөрнерин.

³² Чүнки Оңа җогап берерим ялы, каза биле гидеримиз ялы, Ол ынсан дәл ахырын!

³³ Вах, икимизи-де диңләп, элини үстүмизе гояр ялы, арамызда бир арачы болсады!

³⁴ Хасасыны депәмден айырсады Худай, үстүмден ховп абандырмасады!

³⁵ Шонда мен горкман гепләрдим, бу халда велин, хич зат эдип билмейәрин».