2 Şamuwel 18 - Мукаддес Китап

18‑нҗи бап Абшаломың өлүми

¹ Давут янындакы адамлары топлап, олары гөзден гечирди, олара йүзбашылардыр мүңбашылар белледи.

² Ол гошуны үч топара бөлди: бир топара Ёвап, бир топара Серуяның оглы, Ёвабың доганы Абышай, үчүнҗи топара болса гатлы Ытай баштутанлык эдйәрди. Патыша өзүниң хем оларың янларында болҗакдыгыны олара айтды.

³ Эмма халк оңа: «Ёк, сен гитме, себәби эгер биз гачайсак, олар бизе әхмиет бермезлер. Ярымыз гырлаянда-да, олар бизе үнс берип дурмазлар. Сен бизиң он мүңүмизе барабарсың, бизе галадан көмек этсең, хас говы болар» дийди.

⁴ Патыша олара: «Сиз нәмәни ислесеңиз, шоны эдерин» дийди. Патыша дервезәниң янында дурды; тутуш гошун йүз-йүзден, мүң-мүңден дүзүлип, галадан чыкды.

⁵ «Мениң хатырама яш йигит Абшаломы горап саклаң» дийип, патыша Ёваба, Абышая хем-де Ытая буйрук берди. Абшалом барада шаның баштутанларына берен бу буйругыны бүтин гошун эшитди.

⁶ Гошун Ысрайыл билен урушмак үчин мейдана чыкды. Сөвеш Эфрайым токайында болды.

⁷ Ысрайыллар Давудың адамларындан еңилдилер. Шол гүн улы гыргынчылык болуп, йигрими мүң адам гырылды.

⁸ Сөвеш юрдуң әхли ерини гуршап алды. Ол гүн токай себәпли өленлер гылычдан өленлерден көп болды.

⁹ Абшалом Давудың адамларына дуйдансыз саташды. Ол гатыр мүнүп гелйәрди. Гатыр улы бир дуб агаҗының ашагындан геченде, Абшаломың келлеси агаҗың шахаларына илишди. Ол ер билен гөгүң арасында асылып галды, гатыр онуң ашагындан сыпып гитди.

¹⁰ Бир адам оны гөрүп: «Абшалом дуб агаҗындан асылып галыпдыр» дийип, Ёваба хабар берди.

¹¹ Ёвап оңа: «Гөрен болсаң, нәме үчин оны шол ериң өзүнде уруп ере язмадың? Мениң өзүм саңа он күмүш теңңе билен бир кемер берердим» дийди.

¹² Эмма ол адам Ёваба шейле дийди: «Мүң күмүш берселерем, патышаның оглуна эл галдырмаздым, себәби патыша: „Мениң хатырама яш йигит Абшаломы гораң“ дийип, саңа, Абышая хем-де Ытая буйрук берендигини өз гулагымыз билен эшитдик.

¹³ Икинҗи бир тарапдан, эгер мен хайынлык эдип, оны өлдүрен болсам, (патышадан яшырын галҗак зат бармы?), онда сениң өзүңем мени язгарардың».

¹⁴ Ёвап: «Мен сениң билен бейдип, вагт йитирип дуруп билмерин» дийди-де, үч саны найза алып, хениз дубда салланып дуран дири Абшаломың йүрегинден гечирди.

¹⁵ Ёвабың ярагыны гөтерйән он нөкери Абшаломы ара алып, уруп өлдүрди.

¹⁶ Ёвап адамларыны сөвешден сакламак үчин, шахдан эдилен сурнай чалдырды. Онуң адамлары ысрайыллары коваламакларыны бес эдип гайдып гелдилер.

¹⁷ Соңра Абшаломың җеседини алып, токайдакы чуң гарыма ташладылар ве үстүне уллакан эдип, даш үйшүрдилер. Ысрайылларың әхлиси даргашып, өйли-өйүне гачып гитдилер.

¹⁸ Абшалом: «Мениң адымы ятладар ялы ызымда галҗак оглум ёк» дийип, хениз дирикә, Патыша җүлгесинде өзи үчин бир сүтүн дикипди ве оңа өз адыны дакыпды. (Оңа хәзир хем Абшаломың ядыгәрлиги дийилйәр.)

Давут Абшаломың өлендигини эшидйәр

¹⁹ Садогың оглы Ахымагас: «Ылгайын-да, Реббиң патышаны душманларының элинден халас эдендигини оңа бушлайын» дийди.

²⁰ Ёвап оңа: «Бу гүн бушламак герек дәл. Бушлук хабары бу гүн дәл-де, башга бир гүн әкидерсиң, себәби шаның оглы өлди» дийди.

²¹ Ёвап эфиопиялы бир адама: «Бар, нәме гөрен болсаң, патыша хабар бер» дийди. Эфиопиялы оңа тагзым этди-де, ылгады.

²² Садогың оглы Ахымагас ене Ёваба: «Нәме болса, шол болсун, эфиопиялының ызындан менем ылгайын» дийди. Ёвап: «Сен нәме үчин онуң ызындан ылгаҗак, оглум?! Саңа бушлара зат ёг-а» дийди.

²³ Ол ене: «Хер ничигем болса, менем ылгайын» дийди. Ёвап: «Боляр, бар ылга!» дийди. Ахымагас дүзлүк билен ылгап, эфиопиялыдан озуп гечди.

²⁴ Давут шәхер дервезесиниң ички хем дашкы гапыларының арасында отырды. Шол вагт гөзегчи дервезехананың ёкарсына, дивара чыкып серетди ве кимдир бириниң ылгап гелйәндигини гөрди.

²⁵ Гөзегчи гыгырып, муны патыша хабар берди. Патыша: «Эгер ол еке болса, бушлук гетирйәндир» дийди. Ол барха голайлашярды.

²⁶ Соңра гөзегчи ене бир адамың ылгап гелйәндигини гөрди. Ол: «Серет, ене бир адам ылгап гелйәр!» дийип, дервезебана гыгырды. Патыша: «Ол-да бушлук гетирйәндир» дийди.

²⁷ Гөзегчи: «Өңден гелйәниң ылгайшы Садогың оглы Ахымагасың ылгайшына чалым эдйәр» дийди. Патыша: «Ол говы адам, говы хабар билен гелйәндир» дийди.

²⁸ Ахымагас патыша: «Саг-саламатлык!» дийип гыгырды. Соңра ол ере йүзин дүшүп, патыша тагзым эдип: «Худайың Реббе алкыш болсун, Ол ша хезретлерине эл галдыраның алмытыны берди» дийди.

²⁹ Патыша: «Яш йигит – Абшалом саг-саламатмы?» дийди. Ахымагас: «Ёвап гулуңы иберенде, бир галмагал-а барды, йөне онуң нәмедигини билмедим» дийди.

³⁰ Патыша: «Бир гыра чекил-де, шол ерде дур» дийди. Ол бир гыра чекилип дурды.

³¹ Соңра эфиопиялы гелди. Ол: «Ша хезретлери, бушлук! Гаршыңа чыканларың хеммесиниң элинден Реб сени халас этди» дийди.

³² Патыша оңа: «Йигдекче – Абшалом саг-саламатмы?» дийди. Эфиопиялы: «Ша хезретлериниң душманларының оңа зыян етирмек үчин, гаршысына чыканларың әхлисиниң башына шол йигидиң гүни гелсин» дийди.

³³ Патыша сандыр-сандыр эдип, дервезәниң үстүндәки отага чыкып аглады. Ол гелйәркә: «Вах, оглум, Абшалом! Җан оглум! Эй, җан оглум, Абшалом! Сениң ериңе мен өлен болсам болмаярмы, вах, җан оглум, җан оглум!» дийип аглаярды.