2 Şamuwel 16 - Мукаддес Китап

16-нҗы бап Давут билен Сиба

¹ Давут белентликден бираз дашлашанда, Мепибошедиң хызматкәри Сиба гоша эшеклере ики йүз чөрек, йүз гошавуч кишмиш, йүз гошавуч инҗир ве бир мешик шерап йүкләп, Давудың өңүнден чыкды.

² Давут патыша оңа: «Бу затлары нәме үчин гетирдиң?» дийди. Сиба: «Эшеклер-ә патышаның машгаласына улаг болар, чөреклердир ир-иймишлер йигитлере иймит болар, шерабы болса чөлдәки аргын адамлар ичерлер» дийип җогап берди.

³ Давут: «Җенабыңың агтыгы ниреде?» дийип сорады. Сиба: «Ол Иерусалимде. Ол: „Ысрайыл халкы шу гүн атамың шалыгыны маңа гайтарып бермели“ диййәр» дийди.

⁴ Давут патыша: «Мепибошедиң әхли зады инди сениңки» дийди. Сиба: «Саңа тагзым! Өзүңиз мерхемет эдиң, эй, ша хезретлери!» дийди.

Шимги Давуды нәлетлейәр

⁵ Давут патыша Бахурыма геленде, Шавулың гарындашларындан Гераның оглы Шимги диен адам ол ерден чыкды. Ол гидип баршына Давуда сөгүнйәрди.

⁶ Шимги Давутдыр онуң нөкерлерини дашлады. Әхли эсгерлери хем патышаның җанпеналары Давудың сагында хем солунда дурдулар.

⁷ Шимги: «Гүм бол! Гүм бол! Ганхор, дейюс!

⁸ Ерине ша болан адамың Шавулың гарындашларының тутуш ганыны Реб сенден алды. Ол шалыгы оглуң Абшалома берди. Гөрйәңми, өз пислигиңиң пидасы болдуң, себәби сен ганхор» дийип гарганярды.

⁹ Серуяның оглы Абышай патыша гарап: «Бу итиң маслыгы нәме үчин ша хезретлерине гаргап дур? Ыгтыяр бериң, келлесини алайын» дийди.

¹⁰ Патыша болса: «Серуяның огуллары, бу сизиң ишиңиз дәл, ол гаргаян болса, диймек, Реб оңа „Давуда гарга“ диендир. Шейле болса, онуң эденине дәл дийип билҗек бармы?» дийди.

¹¹ Соңра Давут Абышая хем-де әхли адамларына: «Өз билимден өнен оглум кастыма чыкансоң, бу беняминден нәме говулыга гарашяңыз?! Гой, гаргаса гаргаберсин, оңа дегмәң, себәби бу Реббиң эмридир.

¹² Белки, Реб чекйән эзъетими гөрүп, шу гүнки гаргышың ерине маңа бәхбитлисини эдер» дийди.

¹³ Шейдип, Давут адамлары билен өз угруна гитди. Байрың этеги билен, Давудың деңинден барян Шимги оңа гаргаярды, оны дашлаярды, кесеклейәрди.

¹⁴ Патыша билен онуң янындакы ядап сурнуган гошун Иордан дерясына гелип, ол ерде дынч алдылар.

¹⁵ Абшалом билен тутуш ысрайыл халкы Иерусалиме гелдилер; Ахытопел хем оларың янындады.

¹⁶ Давудың досты арк уругындан болан Хушай Абшаломың янына барып: «Патышаның өмри узак болсун! Патышаның өмри узак болсун!» дийди.

¹⁷ Абшалом оңа: «Достуңа вепалылыгың шумы сениң? Нәме үчин достуң билен гитмедиң?» дийди.

¹⁸ Хушай: «Ёк, Реббиң ве шу адамларың, хем-де тутуш Ысрайылың сайлан адамының тарапында болҗак, шонуң янында галҗак.

¹⁹ Үстесине-де, мен киме хызмат этмели? Онуң оглуна дәлми? Какаңа нәхили хызмат эден болсам, саңа-да шонуң ялы хызмат эдерин» дийди.

²⁰ Абшалом Ахытопеле йүзленип: «Ханы, маслахат бериң, биз нәме этмели?» дийди.

²¹ Ахытопел: «Какаңың өе серетмек үчин гоюп гиден гырнак аяллары билен ят. Шейтсең, өзүңи какаңа душман эдендигиңи тутуш Ысрайыл эшидер ве сениң тарапыңдакыларың голуна кувват берер» дийди.

²² Шейлеликде, үчегиң ёкарсында Абшалом үчин чадыр гурдулар. Абшалом бүтин Ысрайылың гөзүниң алнында какасының гырнак аялларының янына гирди.

²³ Шол дөвүрде Ахытопелиң берйән маслахаты Худайдан соралан маслахат хасап эдилерди. Ахытопелиң әхли маслахаты Давут билен Абшаломың икиси үчинем шейледи.