2 Şamuwel 1 - Мукаддес Китап

1‑нҗи бап Шавулың өлди хабары

¹ Шавул өленден соң, амалеклери еңип, доланып гелен Давут ики гүн Зиклагда галды.

² Үчүнҗи гүн дийленде Шавулың дүшелгесинден якасыны йыртып, башындан гум совран бир адам Давудың янына гелди. Ол Давудың өңүнде ере йүзин дүшүп тагзым этди.

³ Давут ондан: «Ниреден гелйәрсиң?» дийип сорады. Ол: «Мен Ысрайыл дүшелгесинден гачып гайтдым» дийди.

⁴ Давут оңа: «Айт, нәме болды?» дийди. Ол: «Гошун еңлип гачды, адамларың көпүси гырылды. Шавул билен онуң оглы Ёнатан хем өлди» дийди.

⁵ Давут бу хабары гетирен яш йигитден: «Шавул билен онуң оглы Ёнатаның өленини ниреден билйәң?» дийип сорады.

⁶ Яш йигит Давуда шейле җогап берди: «Эдил шол вагт мен Гилбога дагындадым. Мен Шавулың найзасына сөенип дураныны, душманың сөвеш арабаларының ве олары сүрйән эсгерлериң болса оңа голайлашып баряндыкларыны гөрдүм.

⁷ Шавул еңсесине середенде мени гөрүп, янына чагырды. Мен: „Нәме агам?“ дийдим.

⁸ Ол: „Сен ким?“ дийип сорады. „Мен амалек тиресинден“ дийип җогап бердим.

⁹ Соңра ол маңа: „Гел-де, мени өлдүр, чүнки энтек ичимде җаным болса-да, аҗалым гөрнүп дур“ дийди.

¹⁰ Менем бардым-да, оны өлдүрдим. Себәби мен онуң инди дири галмаҗакдыгына гөз етирипдим. Башындакы тәҗи билен элиндәки билезигини җенабыма алып гайтдым, ине, олар җенабым».

¹¹ Муны эшиден Давут якасыны тутуп, гейимлерини йыртды, онуң янындакылар хем шейтдилер.

¹² Олар гылычдан гечирилен Шавул үчин, онуң оглы Ёнатан үчин, Реббиң гошуны ве ысрайыл халкы үчин агшама ченли агыз бекләп, яс тутуп аглашдылар.

¹³ Давут хабар гетирен яш йигитден: «Сен нирели?» дийип сорады. Ол: «Мен гелмишек бир амалегиң оглы» дийип җогап берди.

¹⁴ Давут оңа: «Горкман, Реббиң сечип-сайлан адамыны өлдүрмәге нәдип милт этдиң?» дийди.

¹⁵ Соңра Давут яш йигитлериң бирини янына чагырып: «Гел, шуны өлдүр!» дийди. Йигит оны уруп өлдүрди.

¹⁶ Давут амалеге: «Дөкен ганың өз башыңа барсын. Чүнки сен Реббиң сечип-сайлан адамыны өлдүрендигиңе өз дилиң билен шаятлык этдиң» дийди.

¹⁷ Шавул ве онуң оглы Ёнатан үчин, Давут шу агыны айтды.

¹⁸ (Давут бу «Пейкам айдымыны» яхуда халкына өвренмеги буюрды. Бу Догручыллык китабында языландыр.) Ол шейле дийди:

¹⁹ «Эй, Ысрайыл, шөхратың дем-дүйтсүз ятыр депелериңде! Герчеклер нәдип ере язылды?!

²⁰ Гатлылара айтмаң муны, Ашкелоның көчелеринде яймаң. Ёгсам пилиштлилериң гызлары җошар, сүннетсизлериң гызлары хешелле какар.

²¹ Эй, Гилбога даглары! Үстүңизе чыг-да, ыгал-да дүшмесин! Сизден хасыл өнмесин! Чүнки герчегиң галканы, Шавулың гайдып ягланмаҗак галканы сизиң үстүңизде сынды.

²² Ёнатаның яйы сова гечмезди өлдүриленлериң тенинден, Шавулың гылыҗы бош гечмезди герчеклериң яйындан.

²³ Сөйгүлиди, эзизди Шавул билен Ёнатан. Дириликде, өлүмде олар җыда дүшмеди. Чаласындылар бүргүтден, гүйчлүдилер арсландан.

²⁴ Эй, Ысрайыл гызлары, аглаң, Шавул үчин аглаң! Ал-элван гейдирен үчин, гейимиңизи зер билен нагышлан үчин аглаң!

²⁵ Герчеклер нәдип ере язылды җең мейданында! Ёнатан дем-дүйтсүз ятыр депәңде.

²⁶ Сениң үчин халым теңдир, эй, Ёнатан доган! Җуда эзиз болупдың маңа. Зенан сөйгүсинден-де артыкды сөйгиң маңа.

²⁷ Герчеклер нәдип ере язылды?! Ок-яраглар дөвүлди!»