2 Patyşalar 9 - Мукаддес Китап

9-нҗы бап Еху Ысрайыла патыша белленйәр

¹ Эляша пыгамберлер топарындан бирини чагырып, шейле дийди: «Билиңи гушап, элиңе шу зейтун яглы голчаны алып, Рамотгилгада гит.

² Ол ере барып, Нимшиниң агтыгы, Ехошападың оглы Ехувы гөзләп тап. Онуң янына бар-да, оны ёлдашларының арасындан алып, ички отага әкит.

³ Онсоң яглы голчаны ал-да, оны Ехувың депесинден гуюп, Реб шейле диййәр дий: „Мен сени Ысрайыла патыша эдип беллейәрин“. Онсоң сен ол ерде хич хили эгленме-де, тиз гач».

⁴ Шейдип, яңкы яш пыгамбер Рамотгилгада гитди.

⁵ Яш пыгамбер Рамотгилгада геленде, бу ерде гошун серкерделери геңеш эдип отуран экенлер. Яңкы яш пыгамбер оларың бирине: «Эй, серкерде, мен саңа бир хабар гетирдим» дийди. Еху: «Хайсымыз үчин?» дийип сорады. Яш пыгамбер хем: «Сениң үчин, серкерде» дийип җогап берди.

⁶ Шейдип, Еху туруп, яш пыгамбер билен биле ичери гирди. Яш пыгамбер хем онуң депесинден яг гуюп, шейле дийди: «Ысрайыл Худайы Реб шейле диййәр: „Мен сени Өз халкым болан Ысрайыла патышалыга беллейәрин.

⁷ Сен җенабың Ахабың машгаласыны гырарсың. Мениң гулларым болан пыгамберлериң ве хемме гулларымың ганы үчин Изебелден өч аларын.

⁸ Чүнки Ахабың машгаласының екеҗеси-де дири галмаз. Мен Ысрайылда исле гул болсун, исле азат – Ахапдан болан әхли эркеклериң барыны гырарын.

⁹ Мен Ахабың машгаласыны Небадың оглы Яробгамың несиллери ве Ахыяның оглы Багшаның несиллери ялы эдерин.

¹⁰ Изебели Йизрегел галасының голайында итлер иер, оны хич ким җайламаз“». Онсоң яш пыгамбер шейле дийди-де, дессине өйден чыкып гачды.

¹¹ Еху даша чыкып, патышаның серкерделериниң янына геленде, олар ондан: «Эйгиликмидир? Бу дәли сениң яныңа нәме үчин гелипдир?» дийип сорадылар. Еху: «Бу адамың кимдигини ве онуң гүррүңлерини өзүңиз билйәңиз-ә!» дийип җогап берди.

¹² Олар: «Ёк, бу ялан. Бизе хакыкаты айт» дийдилер. Онсоң Еху: «Онуң маңа бар диен зады Реб шейле диййәр: „Мен сени Ысрайыла патыша этмек үчин башыңа яг гуюп сайлаярын“» дийди.

¹³ Онсоң оларың бары дессине донларыны чыкарып, басганчакларың үстүне Ехувың аягының астына яздылар. Соңра сурнай чалып: «Яшасын Еху патыша!» дийип җар этдилер.

Ысрайыл патышасы Ёрам өлдүрилйәр

¹⁴ Шейлелик билен Нимшиниң агтыгы, Ехошападың оглы Еху Ысрайыл патышасы Ёрама гаршы дилдүвшүк гурады. Шол вагт Ёрам бүтин ысрайыл халкы билен бирликде Рамотгилгады Сирия патышасы Хазайылың хүҗүминден гораярды.

¹⁵ Эмма Ёрам патыша Рамотгилгатдакы Сирия патышасы Хазайыла гаршы урушда сириялыларың өзүне салан яраларыны беҗертмек үчин Йизрегеле гайдып гелипди. Шейдип, Еху бейлеки гошун серкерделерине: «Эгер мениң билен ылалашсаңыз, Йизрегелдәки Ёрама хабар етирилмез ялы, екеҗе адамы-да Рамот галасындан чыкармаң» дийди.

¹⁶ Еху шейле дийди-де, өзүниң сөвеш арабасына мүнүп, Йизрегеле гитди, чүнки Ёрам шол ерде яраланып ятырды. Яхуда патышасы Ахазя хем Ёрамы гөрмек үчин Йизрегеле гелипди.

¹⁷ Йизрегелде диңиң үстүнде дуран бир гаравул барды. Ол гаравул Ехувың якынлашып гелйән гошуныны гөрүп: «Мен бизе тарап гелйән бир топар эсгери гөрйәрин» дийди. Ёрам патыша хем: «Бир атлыны оларың өңүнден ибер. Ол барып олардан: „Эйгиликмидир?“ дийип сорасын» дийип буйрук берди.

¹⁸ Шейдип, бир атлы Ехувың өңүнден чыкып: «Патыша: „Эйгиликмидир?“ дийип сораяр» дийди. Еху оңа: «Эйгилиги нәме этҗек? Дүш мениң ызыма!» дийип җогап берди. Гаравул хем: «Чапар оларың янына барды, йөне ызына долананок» дийип хабар берди.

¹⁹ Онсоң Ёрам икинҗи бир атлыны Ехувың янына ёллады. Ол хем оларың янына барып: «Патыша: „Эйгиликмидир?“ дийип сораяр» дийди. Еху оңа: «Эйгилиги нәме этҗек? Дүш мениң ызыма!» дийип җогап берди.

²⁰ Гаравул ене-де: «Чапар оларың янына барды, йөне ызына долананок. Гелйәниң ат чапдырышы Нимшиниң агтыгы Ехувың ат чапдырышына меңзейәр, чүнки Еху аты аягалдыгына чапдыряндыр» дийип хабар берди.

²¹ Ёрам: «Сөвеш арабасыны тайярлаң» дийди. Олар онуң сөвеш арабасыны тайярладылар. Ысрайыл патышасы Ёрам билен Яхуда патышасы Ахазя херси өз сөвеш арабасында ёла дүшдүлер. Олар Ехувың өңүнден чыкмага гитдилер. Олар йизрегелли Набодың меллегинде Ехува саташдылар.

²² Ёрам Ехувы гөрүп: «Еху, эйгиликмидир?» дийип сорады. Еху: «Эҗең Изебелиң эдйән көп зынагәрлиги, җадыгөйлиги билен эйгилик ниреден болсун?!» дийип җогап берди.

²³ Онсоң Ёрам Ахазя: «Бу хайынлыкдыр, Ахазя!» дийип гыгырып, ат арабасыны ызына өвүрди-де гачды.

²⁴ Еху бар гүйҗи билен яйыны чекип, Ёрамың ики эгниниң ортасындан урды. Ок онуң йүрегинден гечип, ол өз сөвеш арабасына йыкылды.

²⁵ Еху өз серкердеси Бидкара шейле дийди: «Оны галдыр-да, йизрегелли Набодың меллегине ташла. Биз ата атланып, сениң билен биле Ёрамың какасы Ахабың ызындан гелйәркәк, Реббиң оңа гаршы айдан сөзүни ядыңа сал:

²⁶ „Дүйн Мен Набодың ве онуң огулларының ганыны Өз гөзүм билен гөрдүм. Мен – Реб алмытыңы эдил шу меллекде берҗекдигими айдяндырын“. Шонуң үчин хем оны хәзир Реббиң айдышы ялы меллеге ташла».

Еху Яхуда патышасы Ахазяны ве ша аялы Изебели өлдүрйәр

²⁷ Яхуда патышасы Ахазя муны гөрүп, Бейтхагана тарап гачды. Еху онуң ызындан ковуп: «Ахазяны-да атың» дийди. Олар Иблегам галасының голайындакы Гур япгыдында Ахазяны арабасының үстүнде атып яраладылар. Онсоң Ахазя Мегидо гачып барып, шол ерде өлди.

²⁸ Ахазяның хызматкәрлери онуң җеседини арабада Иерусалиме гетирип, оны шол ерде Давут галасында өз губурында, аталарының янында җайладылар.

²⁹ Ахабың оглы Ёрамың патышалыгының он биринҗи йылында Ахазя Яхуда патыша болупды.

³⁰ Еху Йизрегеле геленде, муны Изебел эшидип, гөзлерине сүрме чекди, сачларына тимар берип, пенҗиреден дашары середип дурды.

³¹ Еху дервезеден гиренде, Изебел: «Сен хем өз җенабыны өлдүрен Зимри ялысың! Эйгилиге гелдиңми?» дийип сорады.

³² Еху башыны галдырып, пенҗирә тарап середип: «Ким мениң тарапымда? Ким бар?» дийип гыгырды. Онсоң ики-үч саны көшк агтасы ёкардан Ехува серетди.

³³ Еху олара: «Изебели ере ташлаң» дийип гыгырды. Шейдип, олар Изебели ере ташладылар. Онуң ганы диварың, атларың йүзүне сычрады. Атлар онуң җеседини басгыладылар.

³⁴ Онсоң Еху ичери гирип, ийип-ичип: «Бу нәлетленен аялың угруна чыкып, оны җайлаң, чүнки ол патышаның гызыдыр» дийди.

³⁵ Олар оны җайламага гиденлеринде, онуң диңе келле сүңкүнден, аякларындан, элиниң пенҗелеринден башга хич зат тапмадылар.

³⁶ Олар ызларына гелип, гөрен затларыны Ехува гүррүң бердилер. Еху хем: «Ине, Реббиң гулы тишбели Ыляс аркалы айдан сөзи шудур: „Изебелиң маслыгыны Йизрегелде итлер иер.

³⁷ Изебелиң җеседи Йизрегелде экин мейданларына дерс болар. Шонуң үчин хем хич ким оны ‘Бу Изебелдир’ дийип танап билмез“» дийди.