Зәбур 144 - Изге Язма

¹ И Аллам, минем патшам, Сине күтәреп мактармын, гомер бакый исемеңә мактау-шөкерләр яудырырмын!

² Сиңа шулай шөкерләр кылып, исемеңне мәңгедән-мәңгегә данлармын!

³ Раббы бөек һәм һәртөрле макталуга лаек, бөеклегенә Аның һичбер чикләр юк.

⁴ Эшләреңне, и Раббы, буын арты буын мактап сөйләячәк, нинди кодрәтле икәнеңне бәян итәчәк.

⁵ Синең мәһабәтлегеңне, дан-шөһрәтеңнең бөеклеген вә могҗизалы эшләрең турында һәрчак уйлап йөрермен.

⁶ Кеше арасында дәһшәтле эшләреңнең кодрәте телгә алыныр, мин дә Синең бөеклегеңне игълан итәрмен.

⁷ Искә төшерерләр күптөрле изге гамәлеңне, хаклыгыңны сөенә-сөенә мактарлар.

⁸ Раббы кызганучан вә рәхимле, сабыр-түзем һәм мәрхәмәткә байдыр.

⁹ Һәркемгә игелекле Ул, Үзе бар кылганнарга рәхим-шәфкать күрсәтүче.

¹⁰ Кулың яратканнарның һәммәсе Сиңа, Раббы, рәхмәтен белдерер, тугрыларың мактау-шөкерләр яудырыр.

¹¹ Алар патшалыгыңның дан-шөһрәте турында сөйләр, Синең көч-куәтеңне бәян итәр.

¹² Шуңа күрә һәр кеше Синең кодрәтле эшләреңне, патшалыгыңның мәһабәтле шөһрәтен белеп торыр.

¹³ Патшалыгың Синең – мәңгелек, хакимлегең буыннан-буынга күчешледер.

¹⁴ Егылырга торган һәммәсенә таяныч Син, Раббы, җиргә сыгылганны турайтып бастыручы да.

¹⁵ Бар терек җан өмет белән Сиңа күз төбәгән: Син аларны үз вакытында тукландырасың.

¹⁶ Учыңны ачып, һәрбер җан иясенә теләгән ризыгын бирәсең.

¹⁷ Бөтен йөрер юлларыңда Син хактыр, Раббы, башкарган бар гамәлеңдә тугрылык сыйфатың чагыла.

¹⁸ Раббы Үзен дәшеп чакыручы, ихлас күңел белән мөрәҗәгать итүче һәркемгә якын.

¹⁹ Үзеннән курыккан, Үзен хөрмәт иткән бар кешенең теләген үти Раббы, моң-зарын тыңлый, аларны коткара.

²⁰ Раббы Үзен сөйгән һәр бәндәсен саклап тота, яман бәндәләрне исә үлемгә дучар итә.

²¹ Авызымнан Раббыга мактау сүзләре түгелсен; һәрбер җан иясе Аның изге исеменә мәңгедән-мәңгегә мактау-шөкерләр яудырсын!