Зәбур 105 - Изге Язма

¹ Раббыны данлагыз! Раббыга рәхмәтләр укыгыз, чөнки Ул игелекле, һәм Аның мәрхәмәте мәңгелек!

² Раббының кодрәтен кем әйтеп бетерә алыр?! Аны мактау сүзләрен кем ишеттереп бетерер?!

³ Бәхетледер гаделлек белән эшләүчеләр, һәрдаим тәкъвалыкта гамәл кылучылар!

⁴ И Раббы, халкыңа нурлы йөзең белән борылганда онытма мине, аларны коткарганда, мине дә кайгырт!

⁵ Шулчак халкыңа хасланган бәхетне татыр идем, халкың сөенече белән сөенер идем, Синең халкың-биләмәң белән бергә горурлык кичерер идем.

⁶ Аталарыбызны кабатлап, гөнаһлар кылдык без, бозыклык юлына бастык, яманлыклар эшләдек.

⁷ Мисырда чакта аталарыбыз Синең могҗизаларыңа төшенмәделәр; бихисап игелекле эшләреңне онытып, Камышлы диңгез янында баш калкыттылар.

⁸ Әмма Раббы, кодрәтле асылын күрсәтеп, Үз исеме хакына аларны коткарды:

⁹ Камышлы диңгезгә боерып, аның суын киптертте, чүл өстедәй коры диңгез төбеннән кешеләрне исән-имин алып чыкты.

¹⁰ Дошманнары кулыннан коткарды, нәфрәтлеләр кулыннан йолып алды.

¹¹ Ә дошманнарын, диңгез суларын кайтарып, батырып үтерде, берсен дә исән калдырмады.

¹² Исраилиләр шунда Раббының сүзенә ышандылар, Аңа мактауларын юлладылар.

¹³ Әмма тиздән Аның игелекләрен онытып, киңәшләрен көтмәс булдылар.

¹⁴ Чүлдә барганда вәсвәсәгә бирелделәр, Аллаһыны сынарга керештеләр.

¹⁵ Ул аларга теләк-эстәгәннәрен бирде, тик көчле үләт тә җибәрде.

¹⁶ Стан булып торганда Мусага һәм Раббының изге рухание Һарунга көнчелекләре кузгалгач,

¹⁷ җир, ярылып, Датанны һәм Абирам тарафдарларын йотты;

¹⁸ ут көлтәсе шул төркемнең уртасына төште һәм яман бәндәләрне ялкыны белән көйдерде.

¹⁹ Хореб тавы төбендә торганда, бер бозау сыны ясады алар, шуңа илаһ итеп табындылар.

²⁰ Раббының данын-бөеклеген шулай чирәм белән туена торган бозау сынына алыштырдылар.

^21-22 Үзләрен Коткаручыны – Мисырда бөек эшләр кылган, Хам илендә могҗизаларын, Камышлы диңгез янында дәһшәтләрен күрсәткән Аллаһыны исләреннән чыгардылар.

²³ Шуңа күрә Аллаһы: «Аларны юк итәчәкмен!» – диде. Әмма Муса – Аллаһы сайлаган зат – ике арага кереп баскач, Аллаһының ачуы тыелып калды.

²⁴ Тансык гүзәл җирне кире какты алар, Аллаһының сүзенә ышанмады;

²⁵ Раббы авазына колак салмыйча, чатырларында зар елап сөйләнделәр.

²⁶ Шул сәбәпле Раббы кул күтәреп ант эчте – аларны чүлдә чәчеп калдырырга,

²⁷ нәсел орлыкларын чит җирләр, чит кавемнәр арасына таратып бетерергә дип күңелен беркетте.

²⁸ Соңра алар Багал-Пигурга бил бөктеләр, җансыз потка китергән корбаннарын ашап туендылар.

²⁹ Кыланмышлары белән Раббы каһәренә тап булып, бөек үләт казасына дучар ителделәр.

³⁰ Әмма Пинхәс, торып, арага керде – хөкемен чыгарды, һәм үләттән кырылыш шулай туктап калды.

³¹ Аның бу гамәле, тәкъвалык билгесе булып, буыннан-буыннарга мәңгегә теркәлеп калды.

³² Алар Мериба суы янында да Раббының ачуын китерделәр, моның Мусага да зыяны тиде:

³³ алар аны чыгырыннан чыгардылар, һәм ул, уйламыйча, кирәкмәгән сүзләр сөйләп ташлады.

³⁴ Раббыдан боерык булса да, исраилиләр чит халыкларны юкка чыгармадылар.

³⁵ Үзләре мәҗүсиләр арасында эреп бетеп, бар эшне аларча эшли торган булдылар,

³⁶ шуларның потларына табындылар, һәм бу алар өчен тозак булды.

³⁷ Угылларын, кызларын җеннәргә корбан итеп китерә башладылар.

³⁸ Кәнган потларына корбан итеп, гаепсез угыл һәм кызларының канын агыздылар – җир өстен нәҗесләделәр.

³⁹ Эш-гамәлләре белән үзләрен пычраттылар, кыланмышлары белән Раббыга хыянәт иттеләр.

⁴⁰ Шуннан Раббының аларга ачуы кабарды, Үз халкы-биләмәсе Аны җирәндерә башлады.

⁴¹ Һәм Ул аларны мәҗүсиләр кулына, дошманнары хакимлегенә тапшырды.

⁴² Дошманнарның җәбер-золымы астында алар буйсынырга мәҗбүр булдылар.

⁴³ Раббы аларны күп тапкырлар коткарды, ләкин алар һаман башбаштаклык күрсәттеләр, гөнаһ эшләр кылып һаман түбән тәгәрәделәр.

⁴⁴ Шулай да, ялварулы догаларын ишеткәндә, Ул аларның авыр хәлләренә керә,

⁴⁵ алар белән төзегән килешүне исенә төшереп, чиксез мәрхәмәтле булганга, аларны кызгана,

⁴⁶ исраилиләрне тоткын иткән кешеләр күңелендә рәхим-шәфкать хисләрен уята иде.

⁴⁷ Коткар безне, и Раббы Аллабыз! Чит кавемнәр арасыннан җыеп ал! Шунда мөкатдәс исемеңә рәхмәтләр укырбыз, шөһрәтең, даның белән мактанырбыз!

⁴⁸ Исраилнең Раббы Алласына мәңге-мәңгегә мактау-шөкерләр яусын! Әйтсен барлык халык: «Амин!» – дисен. Раббыны данлагыз!