Яхәзкыл 12 - Изге Язма

Яхәзкыл – әсирлек вә курку билгесе

¹ Миңа Раббы сүзе килеп иреште:

² – И адәм углы! Син фетнәчел халык арасында яшисең; аларның күзләре бар, ләкин күрмиләр, колаклары бар, ләкин ишетмиләр, чөнки алар фетнәчел халык.

³ Ә син, адәм углы, сөргенгә китү өчен, үзеңә кирәкле әйберләрне әзерлә, көн уртасында алар күз алдында күченеп кит, алар күз алдында бүтән җиргә күчен; шуннан соң алар, бәлки, акылларына килерләр, гәрчә фетнәчел йорт булсалар да.

⁴ Сөргенгә киткәндә кирәкле әйберләреңне көндез аларның күз алдында алып чык, үзең исә кичен аларның күз алдында чык, сөргенгә чыккан кебек чык.

⁵ Аларның күз алдында диварны тишеп, әйберләреңне шуннан чыгар.

⁶ Караңгы төшкәч, аларның күз алдында йөгеңне җилкәңә салып чык, җирне күрмәс өчен, йөзеңне капла, чөнки Мин сине Исраил халкына гаиптән хәбәр бирү билгесе итеп куйдым.

⁷ Мин кушканны эшләдем: сөрген юлында кирәкле әйберләрне көндез алып чыктым, ә кичен, кулым белән диварны тишеп, йөгемне чыгардым да халыкның күз алдында җилкәмә күтәрдем.

⁸ Иртән миңа Раббы сүзе килеп иреште:

⁹ – И адәм углы! Фетнәчел Исраил халкы: «Син нәрсә эшлисең?» – дип сорамадымы синнән?

¹⁰ Аларга, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Иерусалим хакименә вә андагы бөтен Исраил халкына кисәтү бу».

¹¹ Әйт аларга: «Мин сезнең өчен билге. Мин эшләгән нәрсә сезнең белән дә булачак: сез, әсир ителеп, сөргенгә китәрсез».

¹² Алар арасындагы хаким, караңгыда йөген иңенә күтәреп, яшерен генә юлга кузгалачак, чыгар өчен, диварны тишәчәк, йөзен куллары белән каплаячак, шуңа күрә кая барганын күрмәячәк.

¹³ Мин аңа ятьмәмне салачакмын, һәм ул Минем тозагыма эләгәчәк; Мин аны килданиләр җиренә, Бабилгә илтәчәкмен, ләкин ул аны күрмәячәк, шунда үлеп калачак.

¹⁴ Ә хаким тирәсендәгеләрнең һәммәсен – иярченнәрен вә барлык гаскәрен җилләргә таратырмын, кылычымны кыныннан алып, аларны эзәрлекләп китәрмен.

¹⁵ Үзләрен төрле халыклар арасына тараткач һәм төрле илләргә чәчкәч, алар Минем Раббы икәнемне белерләр.

¹⁶ Кылган әшәкелекләре хакында үзләре яшәгән халыклар арасында сөйләсеннәр өчен, Мин аларның бик азын гына кылычтан, ачлыктан вә үләт чиреннән саклап калырмын; һәм алар Минем Раббы икәнемне белерләр.

¹⁷ Миңа тагын Раббы сүзе килеп иреште:

¹⁸ – И адәм углы! Ризыгыңны калтыранып аша, суыңны дерелдәп һәм борчулы хәлдә эч.

¹⁹ Бу илдәге халыкка, Исраил җирендәге Иерусалимдә яшәүчеләр турында Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Ризыкларын алар хәвефләнеп ашарлар, суларын куркып кына эчәрләр, чөнки аларның җире анда яшәүчеләрнең мәрхәмәтсезлеге аркасында муллыктан мәхрүм ителер.

²⁰ Халык белән тулы шәһәрләр бушап калыр, җирләре чүлгә әйләнер; һәм сез Минем Раббы икәнемне белерсез».

Раббы сүзенең чынга ашуы

²¹ Миңа Раббы сүзе килеп иреште:

²² – И адәм углы! Исраил җирендәге «Көннәр үтә тора, ә Аллаһыдан иңгән һәртөрле күренешләр тормышка ашмый» дигән сүзләрегез – нинди гыйбарә ул?

²³ Аларга, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Бу гыйбарәне Мин юкка чыгарачакмын, Исраилдә андый сүзләр бүтән йөрмәячәк». Тагын аларга әйт: «Аллаһыдан иңгән һәртөрле күренешләрнең тормышка ашачак көне якынлаша.

²⁴ Исраил халкына ялган күренешләр иңмәячәк, һәм күрәзәчелек булмаячак.

²⁵ Чөнки Мин, Раббы, әйтер нәрсәмне әйтәчәкмен; Мин әйткән сүзләр чынга ашачак, тоткарланмаячак; сезнең көннәрдә, фетнәчел йорт, әйткән сүземне Мин үтәячәкмен». Бу – Хуҗа-Раббы сүзе.

²⁶ Миңа тагын Раббы сүзе килеп иреште:

²⁷ – И адәм углы! Менә, Исраил халкы: «Аллаһыдан аңа иңгән күренеш күп көннәрдән гамәлгә ашачак – алда буласы заманнар турында пәйгамбәрлек итә ул», – ди.

²⁸ Шуңа күрә аларга, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «Мин әйткәннәрнең берсе дә тоткарланмаячак, Мин әйткән сүз чынга ашачак». Бу – Хуҗа-Раббы сүзе.