Хөкемчеләр 21 - Изге Язма

Исраилнең Беньямин ирләренә хатын табарга булышуы

¹ Миспа шәһәренә җыелгач, исраилиләр үзләренең кызларын Беньямин угылларына кияүгә бирмәскә ант иттеләр.

² Шуннан соң алар Бәйт-Элгә килделәр һәм, Раббы каршына утырып, кич җиткәнче кычкыра-кычкыра бик нык еладылар.

³ – И-и Раббы, Исраил Алласы! – диде алар. – Ни өчен Исраил белән мондый хәл булды соң? Ни өчен Исраил бер ыругка кимрәк бүген?

⁴ Икенче көнне иртән исраилиләр таң белән тордылар да, шунда мәзбәх төзеп, тулаем яндыру һәм татулык корбаны китерделәр.

⁵ (Бер-берсеннән алар: – Без Раббы каршына җыелган чакта, Исраил ыругларыннан бирегә килми калучылар бармы? – дип сораша иделәр, чөнки алар «Раббы каршына Миспага килми калучыларның җаны кыелырга тиеш!» дип ант иткән булалар.)

⁶ Исраилиләр үзләренең кардәшләрен – Беньямин ыругын кызганып: – Исраил үзенең бер ыругын югалтты!

⁷ Без шулай, Раббы белән ант итеп, үзебезнең кызларыбызны аларга кияүгә бирмәскә хәл кылгач, исән калган беньяминнәргә ничек хатын табарга? – диештеләр.

⁸ Шуннан алар бер-берсеннән: – Исраил ыруглары арасыннан Миспага, Раббы каршына килми калучылар бармы? – дип сорашырга тотындылар, һәм Гилыгад Явешеннән Раббы каршына җыенга берәү дә килмәгән булып чыкты,

⁹ чөнки халыкны барлаганда Гилыгад Явешеннән килүчеләр күренмәде.

¹⁰ Шунлыктан Исраил халкы, әлеге шәһәргә унике мең гаскәрине озатып, аларга: – Гилыгад Явешенә барып, хатын-кызлары һәм бала-чагалары белән бергә бар халкын юк итегез!

¹¹ Сезгә боерык шулдыр: ир күргән һәрбер хатын-кызны, шулай ук һәрбер ир затын кырып бетерегез!

¹² Гаскәриләр, Гилыгад Явешендә ир-ат татымаган дүрт йөз гыйффәтле кыз табып, аларны Кәнган җирендәге Шилоһка алып килделәр.

¹³ Аннары Исраил халкы, Риммун кыясында сыеныр урын тапкан Беньямин угылларына иминлек игълан итәр өчен, үзенең илчеләрен юллады.

¹⁴ Шуннан, Беньямин сугышчылары өйләренә әйләнеп кайткач, Гилыгад Явеше кызларын аларга хатынлыкка бирделәр. Әмма кызлар барсына да җитмәде.

¹⁵ Беньямин ыругын халык бик кызганды, чөнки Раббы исраилиләрне бер ыругларыннан мәхрүм иткән иде.

¹⁶ Исраил халкының өлкәннәре уйга калды: – Исән калган сугышчыларга кайдан хатын табарга? Беньямин ыругы хатыннары кырылып бетте бит!

¹⁷ Исраилнең бер ыругы шулай эзсез югалмасын өчен, беньминнәрнең биләмә җирләре исән калган Беньямин угылларына калсын.

¹⁸ Ләкин без аларга хатынлыкка кызларыбызны бирә алмыйбыз, чөнки Исраил угыллары: «Кызын Беньямин ыругы егетенә кияүгә биргән кешегә каргыш төшсен!» – дип ант иттеләр.

¹⁹ – Менә, Бәйт-Элдән төньякта, Бәйт-Элдән Шәкемгә бара торган юлдан көнчыгышта һәм Лебонадан көньяктарак урнашкан Шилоһта елның-елында Раббы бәйрәме оештырыла, – диде алар, исләренә төшереп,

²⁰ ә Беньямин угылларына әйттеләр: – Шунда барыгыз да йөзем бакчаларында посып торыгыз.

²¹ Кызлар әйлән-бәйлән уйный башлагач, йөгереп чыгыгыз да, һәркайсыгыз үзенә бер кызны эләктереп, Беньямин җиренә алып кайтыгыз.

²² Аталары яки ир туганнары сезгә дәгъва белән килә калса, без аларга: «Зинһар, кызларыгызны калдырырга рөхсәт итегез! Чөнки сугыш кырында егетләрнең һәркайсын хатынлы итә алмадык. Ә инде кызларыгызны сез үз кулларыгыз белән бирмәгәч, бу эштә сезнең гаебегез юк», – дип әйтербез.

²³ Беньямин угыллары шулай эшләделәр дә: әйлән-бәйлән уйнап йөргән кызлар арасыннан һәркайсы үзенә хатынлыкка берсен алып качты. Аннары алар, биләмә җирләренә әйләнеп кайтып, шәһәр-авылларын яңадан төзеделәр һәм шунда яшәп киттеләр.

²⁴ Исраилиләр дә өйләренә таралышты, аларның һәркайсы үз ыругына, үз нәселенә әйләнеп кайтты – барысы да үзләренең биләмә җирләренә таралышты.

²⁵ Ул заманнарда Исраил илендә әле патшалар булмыйча, һәркем үзе кирәк тапканча гамәл кыла иде.