Ишагыйя 62 - Изге Язма

Иерусалимнең яңа исеме

¹ Җиңүе – шәфәкъ нуры сыман балкый, котылуы ялкын кебек дөрли башламас борын, Сионны яклап сүз дәшми тормам, Иерусалимне кайгыртудан туктамам.

² Халыклар – синең җиңүеңне, барлык патшалар дан-шөһрәтеңне күрер; сиңа яңа исем белән дәшәрләр, аны сиңа Раббы Үзе кушар.

³ Син – Раббы кулындагы гүзәл такыя, Аллаң кулындагы патша таҗы булырсың.

⁴ Сине инде «ташландык» дип, җиреңне дә «вәйран булган» дип әйтмәсләр, син «Минем куанычым» дип аталырсың, җиреңне «ирле хатын» дип йөртерләр, чөнки Раббы синдә куанычын табар, җирең хуҗалы-ирле булыр.

⁵ Яшь егет үзенә хатын итеп кыз кешене алган кебек, угылларың да сине мәңгегә үзенә алыр; кияү үзенең кәләшенә ничек сөенсә, синең Аллаң да сиңа шулай сөенер.

⁶ «Синең диварларыңа, Иерусалим, Мин сакчылар куйдым, көндез дә, төнлә дә аларның тавышы тынып тормас», – ди Раббы. Әй сез, үзегезгә ял бирмичә, Раббының исенә төшереп торыгыз;

⁷ Раббы, Иерусалимне аякка бастырып, аны бөтен җирдә данлыклы иткәнче, сез Аңа тынгылык бирмәгез!

⁸ Раббы, Үзенең уң кулын – көчле кулын сузып, болай дип ант итте: «Синең ашлыгыңны дошманнарыңа ризык итеп бүтән бирмәм, хезмәт куеп тапкан шәрабыңны чит-ятлар эчмәс;

⁹ ашлыкны уручылар, Раббыны мактап, икмәкне үзләре ашар, йөзем җыючылар да Минем изге йортның ишегалларында шәраб эчәр».

¹⁰ Чыгыгыз капкалардан, чыгыгыз! Халыкка юл әзерләгез: салыгыз сез аны, төзегез! Аяк астындагы ташларны читкә алып атыгыз, халыкларга юл күрсәтеп, байрак күтәрегез!

¹¹ Менә, Раббы җирнең читләренә кадәр игълан итә: «Әйтегез Сион-кызга: „Әнә, синең Коткаручың килә! Аның бүләге – Үзе белән, әҗере – алдыннан атлый“, – диегез.

¹² Синең халкыңны „изге, Раббы йолып алган халык“ дип йөртерләр, ә үзеңне „Раббының сөеклесе, ташланмаган кала“ дип атарлар».