Ишагыйя 15 - Изге Язма

Мәаб җиренең һәлак булуы

¹ Мәаб турында әйтелгән пәйгамбәрлек сүзе. Төнлә белән Мәабның Ар каласы таланыр, юк ителер! Төнлә Мәабның Кыйр каласы таланыр, юк ителер!

² Менә, Дибон кешеләре, еларга дип, калку жирдәге гыйбадәтханәгә килә, Нәбу белән Медеба хакында мәабиләр үкереп-үкереп елый, һәммәсенең чәч-сакалы кырылган.

³ Кешеләр урамда тупас тукымага төренеп йөри, өй түбәләрендә вә мәйданнарда барысы үкереп елый, күз яшенә баткан.

⁴ Хишбун һәм Элгале шәһәрендә халык илереп кычкыра, аларның тавышы хәтта Яһаста да ишетелә; Мәаб сугышчылары үкерә, аларның җаны куркудан калтырый!

⁵ Мәаб хакында йөрәгем сызлый. Мәаб кешеләре Согарга, Эгләт-Шелишиягә качалар, елый-елый Лухиткә таба менәләр, үзләренә ябырылган афәттән Хорунаим юлында зар елашалар.

⁶ Нимрим сулары корыган, болыннар кибеп беткән, үләннәр көйгән, яшеллек тәмам юкка чыккан.

⁷ Шуңа күрә мәабиләр үзләренең малларын, саклаган әйберләрен Таллар үзәненең аръягына күчерәләр.

⁸ Мәабның барлык чикләрендә үкереп елыйлар, елаган тавышлар хәтта Эглаимгә вә Беер-Элимгә барып җитә.

⁹ «Әнә, Димон сулары кан белән тулды! – ди Раббы. – Ләкин әле Мин Димонга тагын шундый каза әзерләдем: Мәабтан качып киткән һәм илдә калган кешеләргә арысланнар өстерәчәкмен!»