Ишагыйя 1 - Изге Язма

¹ Яһүдә патшалары Уззия, Иотам, Әхәз, Хизәкыйя идарә иткән вакытларда, Амотс углы Ишагыйягә Яһүдә вә Иерусалим хакында Раббыдан иңгән күренешләр.

Яһүдәнең Раббыга каршы баш күтәрүе

² Әй күк, тыңла, әй җир, колак сал! Раббы болай ди: «Мин балаларны тәрбияләп үстердем, ә алар Миңа каршы баш күтәрделәр.

³ Үгез – үзенең иясен, ишәк үз хуҗасының утлыгын таный; ә Исраил Мине танымый, халкым Мине белергә теләми».

⁴ И-и гөнаһлы кавем, җинаятькә баткан халык, явызлар токымы, бозык балалар! Раббыдан йөз чөереп, Исраилнең изге Алласын санга сукмыйча Аңа аркагыз белән борылдыгыз.

⁵ Сезнең кай җирегезне кыйнарга тагын?! Ни өчен сез һаман үҗәтләнәсез? Башыгыз җәрәхәт белән тулы, йөрәгегез тәмам хәлдән тайган.

⁶ Аяк табаныгыздан баш түбәгезгә кадәр исән җирегез юк: кара көйгән тәнегездәге җәрәхәтләр, кан саркып торган яралар юып-чистартылмаган, бәйләнмәгән һәм май сөртелмәгән.

⁷ Җирегез ташландык хәлгә килгән, калаларыгыз көлгә әйләнгән; кырларыгыз уңышын күз алдыгызда чит-ятлар ашап ята – бар нәрсәгезне алар вәйран итте.

⁸ Сион-кыз гына калды – йөзем бакчасындагы чатыр, кыяр түтәлендәге куыш, камалыштагы шәһәр кебек булды.

⁹ Әгәр Күкләр Хуҗасы Раббы кайберләребезне исән калдырмаган булса, без Сәдүм каласына, Гамура каласына тиңләшер идек.

¹⁰ Раббы сүзен тыңлагыз, Сәдүм җитәкчеләре! Аллабызның канунына колак сал, Гамура халкы!

¹¹ «Сезнең күп санлы корбаннарыгыз нигә кирәк Миңа?! – ди Раббы. – Яндырылган корбан тәкәләреннән, симертелгән терлек маеннан Мин гарык булдым; үгезләрнең, сарык вә кәҗә тәкәләренең канын теләмим Мин.

¹² Сез Минем хозурыма киләсез, әмма кем сорый сездән моны?! Минем ишегалларымны нигә таптап йөрисез?!

¹³ Файдасыз бүләкләр ташудан туктагыз, хуш исле бәлзәмнәр төтененнән Минем күңелем болгана. Яңа ай бәйрәмнәрегезгә, шимбә көннәрегезгә, бәйрәм җыеннарыгызга – гөнаһларыгыз белән бозылган изге җыеннарыгызга түзеп тора алмыйм.

¹⁴ Яңа ай вә бүтән бәйрәмнәрегезне Мин күрәлмыйм: Минем өчен авыр йөк алар; бу йөкне күтәреп алҗыдым.

¹⁵ Кулларыгызны Миңа сузып дога кылганда, күзләремне сездән читкә алырмын; никадәр дога кылсагыз да, сезне тыңламам, чөнки кулларыгыз канга буялган.

¹⁶ Юыныгыз, пакьләнегез, явыз эшләрегезне күз алдымнан юк итегез, явызлык кылудан туктагыз,

¹⁷ игелек кылырга өйрәнегез, гаделлеккә омтылыгыз, изелгәнне коткарыгыз, ятимнең хакын хаклагыз, тол хатынның эшен яклагыз!»

Раббының Иерусалимне хөкем итүе

¹⁸ «Килегез, бергәләп уйлашыйк, – ди Раббы. – Гөнаһларыгыз куе кызыл төстә булса да, үзегез кардай ап-ак калырсыз; гөнаһларыгыз карасу-кызыл төстә булса да, үзегез ап-ак йонга охшарсыз.

¹⁹ Сүзләремә колак салсагыз, җирдәге нигъмәтләрдән авыз итәрсез;

²⁰ әгәр инде Миннән йөз чөереп, Миңа каршы чыксагыз, сезне кылыч ашар», – ди Раббы; бу сүзләр Аның авызыннан килеп иреште.

²¹ Аһ, тугрылыклы башкала әнә ничек фахишәгә әйләнгән! Ул гаделлек белән тулы иде, анда дөреслек хакимлек итә иде, хәзер исә анда адәм җаны кыючылар яши.

²² Көмешең инде тәмам касмакланып беткән, шәрабыңа су кушылган.

²³ Түрәләрең синең – фетнәчеләр, угрылар белән бергә эш итүчеләр; аларның һәммәсе ришвәт алырга ярата, бүләк артыннан куа, ятимнең хакын хакламый, тол хатынның гозере аларга барып җитми.

²⁴ Шуңа күрә Хаким, Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраилнең кодрәтле Алласы болай ди: «Дошманнарымны җәзага тартып юанырмын, алардан үчемне алырмын!

²⁵ Кулымны сиңа таба сузып, юшкыныңны селте белән чистартырмын, бөтен пычрагыңны юк итәрмен.

²⁶ Әүвәлге замандагы кебек гадел хөкемчеләр, киңәшчеләр булыр синдә. Шуннан соң сине „Дөреслек, тугрылык каласы“ дип атарлар».

²⁷ Сион – гаделлек аша, ә тәүбә иткән кешеләре тәкъвалык белән котылыр.

²⁸ Фетнәче вә гөнаһлылар исә һәлак булыр, Раббыдан йөз чөергәннәр юк ителер.

²⁹ Бик тә яраткан изге имән агачларыгыз аркасында сез оятка калырсыз, үзегез сайлап алган бакчалар аркасында хурлык ачысын татырсыз.

³⁰ Сез яфрагы шиңгән имән, сусыз бакча кебек булырсыз.

³¹ Көчле адәмнәр – сүс, ә аларның эшләре очкын кебек булыр: алар шулай бергәләп янып китәр, һәм аларны сүндерүче булмас.