Иремия 25 - Изге Язма

Бабилдә җитмеш ел әсирлектә булуны алдан әйтү

¹ Яһүдә патшасы Йошия углы Яһоякыйм хакимлегенең дүртенче елында Иремиягә Яһүдә халкы турында Раббы сүзе килеп иреште. Бабил патшасы Нәбухаднессар хакимлегенең беренче елы иде бу.

² Иремия пәйгамбәр, әлеге хәбәрне барлык Яһүдә вә Иерусалим халкына җиткереп, болай диде:

³ – Яһүдә патшасы Амон углы Йошия хакимлегенең унөченче елыннан алып бүгенге көнгә кадәр, менә инде егерме өч ел дәвамында, миңа Раббы сүзе ирешеп тора. Аның сүзләрен мин сезгә һаман саен җиткерә килсәм дә, сез тыңламадыгыз.

⁴ Раббы сезнең янга әледән-әле Үзенең колларын – пәйгамбәрләрен җибәреп торса да, сез аларның сүзләренә колак салмадыгыз, игътибар да итмәдегез.

⁵ Сезгә: «Һәммәгез яман юлыгыздан кайтыгыз, явыз эшләр кылмагыз, шул чагында Раббы сезгә вә ата-бабаларыгызга мәңгелеккә биргән җирдә яшәрсез.

⁶ Чит илаһларга иярмәгез, аларга хезмәт итмәгез һәм табынмагыз, үз кулларыгыз ясаган потлар белән Минем ачуымны чыгармагыз, шул чагында сезгә бернинди дә зыян китермәм», – дип әйтелде.

⁷ «Ләкин сез Мине тыңламадыгыз, – дип белдерә Раббы, – потларыгыз белән ачуымны чыгардыгыз, башыгызны бәлагә салдыгыз».

⁸ Шуңа күрә Күкләр Хуҗасы Раббы болай ди: – Сүзләремне тыңламаган өчен,

⁹ Мин, барлык төньяк кабиләләрен һәм Бабил патшасы колым Нәбухаднессарны чакырып алып, аларны шушы җиргә һәм биредә яшәүчеләргә, тирә-юньдәге башка халыкларга каршы алып барырмын, – дип белдерә Раббы. – Бу халыкларны Мин тәмам кырып бетерермен, коточкыч бер нәрсәгә әверелдереп хур итәрмен, мәңгелек хәрабәләр өеменә әйләндерермен.

¹⁰ Алар арасында шатлык вә күңел ачу авазларын, кияү белән кәләшнең куанычлы тавышларын тыярмын, тегермән ташының шавын вә шәм яктысын бетерермен.

¹¹ Бөтен бу җир, вәйран хәлгә килеп, коточкыч бер урынга әверелер; бу халыклар исә җитмеш ел буена Бабил патшасына хезмәт итәр.

¹² Әмма җитмеш елдан соң Бабил патшасын, аның халкын, килданиләр яшәгән бу җирне Мин җинаятьләре өчен җәзага тартырмын, мәңгегә чүлгә әйләндерермен, – дип белдерә Раббы. –

¹³ Бабилгә Мин Үзем әйткән бөтен бәла-казаларны яудырырмын; ошбу төргәктә язылганнарны – Иремия пәйгамбәр барча халыкларга каршы әйткәннәрне гамәлгә ашырырмын.

¹⁴ Бабиллеләр күп санлы халыкларның вә бөек патшаларның колларына әйләнер – кылган эшләренә вә гамәлләренә карап, Мин аларга тиешле әҗерен бирермен.

Раббының ярсу шәрабы салынган касә

¹⁵ Раббы, Исраил Алласы, миңа болай диде: – Ярсуым шәрабы салынган шушы касәне кулымнан ал да, Мин кайсы халыкларга эчерергә кушсам, шуларга эчер.

¹⁶ Шул шәрабны эчеп, алар исерешеп чайкалып йөрерләр һәм, Мин аларга каршы җибәргән кылычны күргәч, акылларын җуярлар.

¹⁷ Мин Раббы кулыннан касәне алдым да, Раббы мине кайсы халык янына җибәргән булса, шул халыкларның барсына шәрабны эчерттем.

¹⁸ Иерусалим вә Яһүдә шәһәрләре вәйран хәлгә килсен, коточарлык урынга әйләнсен, илнең патшалары вә түрәләре мәсхәрәгә калсын, каһәрләнсен өчен (моның шулай икәнен хәзер дә күрергә мөмкин) эчердем мин ул шәрабны.

¹⁹ Шулай ук мин аны Мисыр патшасы фиргавенгә, аның хезмәтчеләренә, түрәләренә вә барлык халкына,

²⁰ андагы барлык килмешәкләргә; Утс иленең барлык патшаларына; пелештиләр җирендәге Ашкылун, Газа, Экрон шәһәрләрендә хакимлек иткән бөтен патшаларга һәм Ашдодның исән калган халкына;

²¹ Эдом, Мәаб, Аммон халкына;

²² Сур һәм Сидунның барлык патшаларына; диңгез аръягындагы җирләрнең патшаларына,

²³ Дедан, Тейма һәм Буз илләренә; чигә чәчләрен кырып йөрүче барлык халыкларга;

²⁴ Гарәпләр җирендәге барлык патшаларга, чүлдә яшәүче барча кабиләләрнең патшаларына;

²⁵ Зимри, Элам, Мадай илләренең барлык патшаларына;

²⁶ төньякта урнашкан якын һәм ерак илләрнең барлык патшаларына; җир йөзендәге барлык патшалыкларга бер-бер артлы эчердем. Иң ахырдан Шешах патшасы эчәр.

²⁷ Аннары Раббы миңа әйтте: – Син аларга, Күкләр Хуҗасы Раббы, Исраил Алласы, болай дип әйтә, диген: «Исергәнче, косканчы эчегез, тормастай булып егылыгыз, чөнки Мин сезнең өскә кылыч җибәрәм!»

²⁸ Әгәр инде алар синең кулдан касәне алудан һәм эчүдән баш тартсалар, син аларга, Күкләр Хуҗасы Раббы болай дип әйтә, диген: «Сез һичшиксез эчәчәксез!

²⁹ Минем исемгә багышланган шәһәргә дә бәла-каза җибәрәм икән, сезне җәзасыз калдырыйммы?! Сез җәзасыз калмаячаксыз, чөнки җирдә яшәүче барлык кешеләр өстенә Мин кылыч төшерәчәкмен. Бу – Күкләр Хуҗасы Раббы сүзе».

³⁰ Шулай итеп, аларга менә шушы сүзләрне игълан ит, диде миңа Раббы: «Раббы югарыдан күкрәр, изге урыныннан сөрәнләп тавыш бирер; Үзенең җиренә кот очарлык итеп җикерер; йөзем таптаучылар сыман кычкырыр; җирдә яшәүче бөтен кешеләргә дәһшәтле тавышын ишеттерер.

³¹ Гөрелтесе җир читенә барып җитәр, чөнки Раббы халыклар белән тартыша; Ул һәрбер җан иясен хөкем итәр, яманнарны кылычтан уздырыр. Бу – Раббы сүзе».

³² Күкләр Хуҗасы Раббы болай дип әйтә: «Менә, бәла бер халыктан икенчесенә күчә, җирнең читләреннән зур өермә күтәрелә!»

³³ Ул көнне бөтен җир йөзе, бер читеннән икенче читенә кадәр, Раббы һәлак иткән кешеләрнең мәете белән тулыр; мәрхүмнәрне кызганып елаучы да, җыеп-җыештырып җирләүче дә булмас; җир өстендә тирес кебек ятар алар.

³⁴ Үкереп елагыз, көтүчеләр, кайгырыгыз! Туфракта аунагыз, көтү җитәкчеләре! Чөнки сезнең суелыр көннәрегез килеп җитте; сез чәлпәрәмә килеп ватылган кыйммәтле савыт кебек булырсыз.

³⁵ Көтүчеләргә – качар урын, көтү җитәкчеләренә котылу булмас.

³⁶ Көтүчеләрнең, көтү җитәкчеләренең үкереп елавы ишетелә, чөнки Раббы аларның көтүлекләрен туздырып ташлады.

³⁷ Раббының ачу-ярсуыннан тыныч көтүлек җирләре харап ителә.

³⁸ Өнен ташлап чыккан арысланга тиң Ул! Раббының ачу-ярсуыннан, баскынчыларның кылычыннан аларның җирләре чүлгә әйләнде.