II Елъязма 29 - Изге Язма

Хизәкыйя патшаның Аллаһы йортында гыйбадәт кылуны яңартуы

¹ Тәхеткә утырганда, Хизәкыйягә егерме биш яшь булып, Иерусалимдә ул егерме тугыз ел дәвамында идарә итте. Аның әнкәсе Абия – Зәкәрия кызы иде.

² Хизәкыйя, бар нәрсәдә ерак бабасы Давытны кабатлап, Раббы күзенә ятышлы күренгән гамәлләр кылды.

³ Хакимлегенең беренче елында, беренче айда ул, Раббы йортының ишекләрен ачтырып, аларны төзәттерде.

⁴ Руханиларны һәм левиләрне чакыртып, аларны Йортның көнчыгыш тарафындагы мәйданга җыйды да:

⁵ – Левиләр, тыңлагыз әле мине! – дип сүзен башлады. – Үзегез пакьләнеп-чистарыныгыз да ата-бабаларыгыз Раббы Алласының йортын изгеләштерегез, аны нәҗесләүче һәммә нәрсәне чыгарып ташлагыз.

⁶ Безнең хыянәтчел ата-бабаларыбыз Раббы Аллабыз алдында явызлык кылдылар, Аңардан ваз кичтеләр; Раббы йортыннан йөз чөереп, аңа аркалары белән борылдылар;

⁷ болдырының ишекләрен бикләделәр, шәмдәлләрне сүндерделәр, хуш исле сумала-майлар көйрәтүдән туктап, Изге йортта Исраил Алласына тулаем яндыру корбаннары китерми башладылар.

⁸ Әнә шуның өчен Яһүдә белән Иерусалимгә Раббының ачуы чыкты, Ул аларны вәйран хәлгә төшереп адәм рисвае итте, көлкегә калдырды; моның шулай икәнен сез үз күзләрегез белән күреп торасыз.

⁹ Шуның өчен аталарыбызның гомере кылычтан киселде, кыз-угылларыбыз вә хатыннарыбыз әлегәчә әсирлектә кала бирә.

¹⁰ Аның безгә булган ярсуы басылсын өчен, мин хәзер Исраилнең Раббы Алласы белән килешү төзергә телим.

¹¹ Балакайларым! Хезмәтегездә игътибарсыз булмагыз, чөнки хезмәтче буларак Аның каршында тору, Аңа корбан китерү өчен, Раббы сезне сайлап алды.

¹² Анда левиләрдән түбәндәге кешеләр басып тора иде: Коһат нәселеннән – Амасай углы Махат һәм Азария углы Йоил; Мерари нәселеннән – Әбди углы Кыйш һәм Яһаллелел углы Азария; Гершон нәселеннән – Зимма углы Йоах һәм Йоах углы Гадән;

¹³ Элисапан нәселеннән – Шимри һәм Егыил; Асаф нәселеннән – Зәкәрия һәм Маттания;

¹⁴ Һеман нәселеннән – Ехиел һәм Шимгый; Едутун нәселеннән – Шәмәгыйя һәм Уззиел.

¹⁵ Алар, үзләренең ир туганнарын җыеп алып, чистарынып пакьләнделәр дә, Раббы сүзенә буйсынган патшаның боерыгын үтәргә дип, Раббы йортын пакьләндерергә киттеләр.

¹⁶ Раббы йортын пакьләндерер өчен, руханилар эчкә үттеләр, андагы бөтен нәҗес әйберне ишегалдына чыгардылар, левиләр исә аны Кыдрун ташкыны буена илтеп ташладылар.

¹⁷ Алар, чистарту эшен беренче айның беренче көнендә башлап, шул айның сигезенче көнендә Раббы йортының болдырына җиттеләр; тагын сигез көн дәвамында Раббы йортын изгеләштерделәр һәм беренче айның уналтынчы көнендә әлеге эшне төгәлләп чыктылар.

¹⁸ Шуннан алар Хизәкыйя патша янына килеп: – Без Раббы йортын, шулай ук корбан яндыру мәзбәхен һәм аның барча савытларын, изге икмәк куя торган өстәлне һәм аның барча савытларын нәҗестән арындырдык;

¹⁹ тугрылыксыз Әхәз патша үзе идарә иткән чорда кирәксезгә чыгарган бөтен савытларны пакьләп әзерләп куйдык; хәзер алар Раббының мәзбәхе янында торалар, – диделәр.

²⁰ Икенче көнне иртүк Хизәкыйя патша шәһәр башлыкларын җыеп алды да алар белән бергә Раббы йортына юнәлде.

²¹ Алар патшалыкның, Яһүдә халкының гөнаһларын йолу өчен, шулай ук Изге йорт өчен корбанлык мал итеп җиде үгез, җиде сарык тәкәсе, җиде сарык бәрәне һәм җиде кәҗә тәкәсе алып килделәр; Хизәкыйя патша Һарун нәселеннән булган руханиларга Раббы мәзбәхендә тулаем яндыру корбаны китерергә кушты.

²² Руханилар, үгезләрне чалып, канын мәзбәх өстенә сиптеләр; аннары, сарык тәкәләрен чалып, аларның да канын мәзбәх өстенә сиптеләр; ахырдан, бәрәннәрне чалып, шулай ук каннарын мәзбәх өстенә сиптеләр.

²³ Шуннан соң патша һәм җыелган халык каршына гөнаһ йолу корбаны итеп китереләсе кәҗә тәкәләрен алып килеп, тегеләр әлеге малларның өстенә кулларын куйдылар.

²⁴ Руханилар малларны чалдылар да, бөтен Исраил халкының гөнаһларын юу өчен, мәзбәх өстенә кан сиптеләр, чөнки патша бөтен Исраил халкы өчен тулаем яндыру корбаны һәм гөнаһ йолу корбаны китерергә боерган була.

²⁵ Давыт патша һәм аның гаиптән хәбәр бирүчесе Гәд, шулай ук Натан пәйгамбәр кушканча, Хизәкыйя патша тәлинкәләрдә, арфада вә гөсләдә уйнаучы левиләрнең һәммәсенә Раббы йортындагы урыннарын күрсәтеп чыкты; бу – Үзенең пәйгамбәрләре аша Раббы урнаштырган тәртип иде.

²⁶ Левиләр Давытның уен коралларын, руханилар исә, быргыларын алып кереп, үз урыннарына бастылар.

²⁷ Хизәкыйя мәзбәхтә тулаем яндыру корбаны китерергә боерды. Шушы йоланы үтәргә керешкәч, быргыларга вә Исраил патшасы Давытның уен коралларына кушылып Раббы хөрмәтенә җыр башланды.

²⁸ Тулаем яндыру корбаны китерү тәмамланганчы, җыелган бар халык сәҗдә кыла, җырчылар – җырлый, быргычылар быргы кычкырта бирде.

²⁹ Тулаем яндыру корбаны китерү тәмамлангач, патша һәм аның янындагы бар халык, тезенә төшеп, Раббы алдында баш иде.

³⁰ Хизәкыйя патша вә түрәләр левиләргә, Давыт патша һәм гаиптән хәбәр бирүче Асаф язган юлларны җырлап, Раббыны данларга куштылар; тегеләр шатланып-сөенеп Раббыга дан җырладылар һәм Аның каршында сәҗдә кылып башларын иделәр.

³¹ – Сез шушылай итеп үзегезне Раббыга багышладыгыз, – диде Хизәкыйя, – инде, бире килеп, Раббы йортына корбаннарыгызны вә рәхмәт бүләкләрегезне китерегез. Җыелган бар халык корбан малы, рәхмәт бүләкләре, теләге булганнар исә тулаем яндыру корбаны да китерде.

³² Халык китергән корбанлык малның саны түбәндәгечә иде: җитмеш баш үгез, йөз баш сарык тәкәсе, ике йөз баш тәкә бәрән; тулаем яндырыласы әлеге корбанлыклар барысы да Раббыга багышланды.

³³ Болардан тыш изге корбан малы итеп алты йөз баш эре һәм өч мең баш вак терлек китерелде.

³⁴ Руханилар аз санлы иде, алар тулаем яндыру корбаны өчен тәгаенләнгән малның барысын да тунап өлгерә алмадылар, шуңа күрә башка руханилар пакьләнү йоласын үтәгәндә, эшләр тәмам булганчы, левиләр ярдәм итә торды; (чөнки руханилар белән чагыштырганда левиләр пакьләнү йоласын җентекләбрәк башкара иделәр).

³⁵ Тулаем яндыру корбанлыгыннан тыш татулык корбанының эч мае һәм тулаем яндыру корбаны белән бергә китерелә торган шәраб бүләге дә шактый күп иде. Шул рәвешле, Раббы йортында гыйбадәт кылу яңартылды.

³⁶ Аллаһының Үз халкына кылган шушы эшенә Хизәкыйя һәм бар халык бик шат иде, чөнки бу бик тиз эшләнде.