II Елъязма 23 - Изге Язма

¹ Аталия җиденче елын патшалык иткәндә, Еһояда, тәвәккәлләп, йөзбашлары Ерухам углы Азария, Еһоханан углы Исмәгыйль, Обид углы Азария, Адая углы Магасея һәм Зихри углы Элишафат белән килешү төзеде дә,

² алар, Яһүдә җирен йөреп чыгып, барлык шәһәрләрдән левиләрне һәм Исраилнең гаилә башларын җыеп Иерусалимгә килделәр.

³ Җыелып килгән шушы халыкка Еһояда: – Менә бу – патша углыдыр! Давыт нәселенә Раббы вәгъдә иткәнчә, тәхеттә ул утырырга тиеш, – дип белдерде, һәм бөтен җәмәгать шунда Аллаһы йортында патша белән килешү төзеде. –

⁴ Сез менә нәрсә эшләгез, – дип сүзен дәвам итте Еһояда, – шимбә көнне хезмәткә керешкән рухани вә левиләрнең өчтән бер өлеше ишек төбендә сакта торсын,

⁵ икенче бер өлеше – патша сараенда, тагын бер өлеше исә Нигез капкасы төбендә булсын; ә бар халык Раббы йортының ишегалларына җыелсын.

⁶ Хезмәттәге рухани вә левиләрдән башка берәү дә Раббы йортына кермәсен. Алар пакьләнү йоласын узган, шуңа күрә аларга керергә ярый. Калган бар халык Раббы йөкләгән вазифаны башкарсын.

⁷ Левиләр, кулларына корал тотып, патшаны бөтен яктан урап алсыннар. Кем дә булса Аллаһы йортына керергә омтылса, җанын кыегыз. Патша кайда гына барса да, янәшәсендә булыгыз.

⁸ Левиләр һәм яһүдиләрнең бөтенесе рухани Еһояда кушканча эшләде. Алар, җитәкче буларак, билгеләнгән шимбә көнне хезмәткә керешкән һәм шул көнне хезмәтен тәмамлаган һәркемне үз янына туплады, чөнки рухани Еһояда аларның берсен дә кайтарып җибәрмәде.

⁹ Рухани Еһояда Давыт патшаның Аллаһы йортында сакланган сөңгеләрен, кечкенә һәм зур калканнарын йөзбашларына таратты.

¹⁰ Кулларына корал тоткан кешеләрен ул, патшаны саклар өчен, Аллаһы йортының көн ягыннан төн ягына кадәр, мәзбәх һәм Йорт тирәли куеп чыкты.

¹¹ Шуннан Еһояда һәм аның угыллары патша углын алып килделәр, аның башына таҗ кигезеп, кулына Канун китабы тоттырдылар; башына май коеп патша дип игълан иткәннән соң, «Яшәсен патша!», – дип кычкырдылар.

¹² Аталия, йөгерешкән һәм патшаны сәламләгән халыкның шаулашуын ишетеп, алар янына Раббы йортына килсә,

¹³ ишек төбендә, терәк баганасы янында, патша басып тора. Аны йөзбашлары һәм быргычылар әйләндереп алган; ил-йорт күңел ача, быргы тавышлары яңгырый, уен кораллары тоткан җырчылар мәдхия җырлый. Аталия шунда, өстендәге киемнәрен ертып: – Хыянәт, хыянәт! – дип кычкырырга тотынды.

¹⁴ – Алып чыгыгыз аны биредән; артыннан иярүче булса, кылычтан уздырыгыз, – дип боерды шунда рухани Еһояда гаскәр белән идарә итүче йөзбашларына, чөнки Аталияне Раббы йортында үтерүләрен теләмәде.

¹⁵ Аталияне тотып алдылар да, патша сараеның Атлар капкасы янына алып килеп, җанын кыйдылар.

¹⁶ Еһояда исә үзенең, халыкның һәм патшаның Раббы халкы булуы турында килешү төзеде.

¹⁷ Шуннан соң бар халык, Багал йортына юнәлеп, аны җимерде, андагы мәзбәхләрне, сыннарны ватып бетерде һәм шунда, мәзбәхләр алдында, Багал каһине Маттанны үтерде.

¹⁸ Аннары Еһояда, Давытның Раббы йорты турындагы күрсәтмәләрен үтәп, левиләрдән Раббы йорты өчен җаваплы руханилар билгеләде. Алар, Муса канунында язылганча, Раббыга тулаем яндыру корбаны китерергә һәм, Давыт кушканча, әлеге йоланы шатланып-сөенеп, җырлар җырлап башкарырга тиеш иделәр.

¹⁹ Нәрсәдән дә булса нәҗесләнгән кеше Раббы йортына кермәсен өчен, Еһояда капка төбенә сакчылар куйдырды.

²⁰ Шуннан ул, йөзбашларын, түрәләрне, халык башлыклырын һәм илнең бар халкын ияртеп, патшаны Раббы йортыннан озата чыкты; алар, Югары капка аша үтеп, патша сараена уздылар һәм патшаны тәхеткә утырттылар.

²¹ Ил-йорт рәхәтләнеп күңел ачты. Аталияне кылычтан уздырганнан соң, шәһәр тынычланып калды.