Һошея 4 - Изге Язма

Исраилне гаепләү

¹ Әй Исраил угыллары, Раббы сүзенә колак салыгыз; бу җирдә яшәүчеләрне Раббы хөкемгә тарта, чөнки биредә тугрылык та, мәрхәмәт тә, Аллаһыны танып белү дә юк.

² Антлар биреп тә, алдау, үтереш, угрылык, зиначылык хәттин ашты, бертуктаусыз адәм каны түгелә.

³ Шуңа күрә җир күз яше коя, биредә яшәүчеләр җәфа чигә, кыргый җәнлекләр, күктәге кошлар, хәтта диңгездәге балыклар да һәлак була.

⁴ «Беркем дә икенче берәүне хөкем итмәсен, гаеп ташламасын; ә Минем дәгъвам исә сезгә, руханилар:

⁵ сез көндезен абынасыз, төнлә пәйгамбәрләр дә сезнең сыман сөрлегә. Әнкәгез Исраилне юк итәчәкмен –

⁶ Мине танып белмәгәнгә, халкым юк ителер! Мине танудан баш тартканга, Мин дә сездән баш тартам, руханиларым, Аллагызның канунын онытканга, Мин дә сезнең балаларыгызны онытырмын.

⁷ Руханилар саны ишәйгән саен, Миңа каршы кылган гөнаһлары арта гына барды. Шуңа күрә Мин аларның яхшатларын яманатка әйләндерермен.

⁸ Алар Минем халкымның гөнаһлары белән туена, аларның җаны бозык гамәлләр кылырга ашкынып тора.

⁹ Рухани белән ни булса, халык белән дә шул булыр, кылган гамәлләренә карап, әҗерен бирермен.

^10-11 Алар ашарлар, әмма тамаклары туймас, зина кылырлар, ләкин балалары булмас. Чөнки алар Мине, Раббыны, кире кагып фәхешлек итәләр. Минем халкымның йөрәген шәраб вә эчемлекләр әсир итте.

¹² Минем халкым агач поттан киңәш сорый, һәм агач таяк аларга җавап бирә; фәхешлек рухы аларны юлдан яздырды, алар, уйнашлык итеп, үз Алласыннан ерагайды.

¹³ Алар түбәҗирдә корбан китерәләр, калку урындагы имән, тупыл вә теребинт агачлары төбендә хуш исле сумала-майлар көйрәтәләр, чөнки ул агачларның күләгәсендә рәхәттер. Әнә шуңа да сезнең кызларыгыз уйнашлык итә, ә киленнәрегез зина кыла.

¹⁴ Уйнашлык иткән кызларыгызны, зина кылган киленнәрегезне җәзага тартмам, чөнки ирләрегез дә фахишәләр белән аулакка баралар һәм мәҗүсиләр гыйбадәтханәсендә фахишәләр белән бергә корбан китерәләр. Аңын-акылын җуйган халык һәлак булыр!

¹⁵ И Исраил, инде үзең зина кылсаң да, Яһүдә гөнаһка батмасын иде. Гилгәлгә бармагыз, Бәйт-Авен шәһәренә юнәлмәгез һәм „Раббы Үзе шаһиттыр!“ дип ант итмәгез.

¹⁶ Исраил, тискәре бозау кебек, киребеткән булып чыкты; хәзер инде Раббы Исраилне иркен утлауларда бәрән көткәндәй көтә алыр микән?!

¹⁷ Эфраим үз потларына ябышып ята – шулай үз юлыннан бара бирсен ул!

¹⁸ Алар эчеп исерәләр дә фәхешлеккә биреләләр, аларның түрәләре оят эшләргә һәвәс.

¹⁹ Җил аларны үз канатларында бөтереп алып китәр, һәм үзләре китергән корбаннар өчен алар хур булырлар.