Әюб 8 - Изге Язма

Билдадның беренче нотыгы Әгәр син Аллаһыга сыгынсаң

¹ Шуахлы Билдад болай дип сүз башлады:

² «Кайчанга кадәр шулай сөйләнерсең? Синең сүзләр – ярсулы җил сыман!

³ „Аллаһы гаделлекне боза, Кодрәт иясе хилафлык китерә“, – дисеңме әллә?

⁴ Бәлки, синең балаларың Аңа каршы гөнаһ кылып, Ул аларны үз җинаятьләре баткагына батыргандыр.

⁵ Әгәр син Аллаһыга сыгынсаң, Кодрәт иясенә ялварсаң,

⁶ әгәр саф күңелле, тугры булсаң, Ул шунда ук сиңа ярдәмгә килер, дәрәҗәле урыныңа кире кайтарыр.

⁷ Юл башың игътибарга лаек булмаса да, киләчәктә сине бөеклек көтә.

Явыз ниятлеләр һәм тугрылар тормышы

⁸ Элекке буын кешеләреннән сораштыр, тикшереп бел: аларның ата-бабаларына нәрсәләр мәгълүм булды икән?

⁹ Без исә, әле кичә генә туган кебек, берни белмибез, безнең гомер көннәре – эреп югалган шәүлә генә.

¹⁰ Шул буын кешеләре сиңа аңлатмас, сөйләмәс идеме, күңелдәгесен ачып салмас идеме?!

¹¹ Сазлыксыз урында папирус үсәрме?! Су булмаган җирдә камыш баш калкытырмы?!

¹² Әлегә алар яшел һәм чабылмаган булса да, барча үләннәрдән иртәрәк корый.

¹³ Аллаһыны оныткан һәр кешене әнә шул көтә; дәһринең өмете әнә шулай киселә.

¹⁴ Баглаган өмет-ышанычы – пәрәвез җебе кебек; иминлеге – пәрәвез оясыдай.

¹⁵ Оясына сөялер, ләкин оясы тотып тора алмас, тотынучыны чыдатмас.

¹⁶ Дәһри – кояшта чәчәк аткан үлән күк; аның үсентеләре бөтен бакчага тарала,

¹⁷ тамырлары вак ташларга ябыша, таш диварларга сарыла.

¹⁸ Ләкин аны үскән урыныннан төбе-тамыры белән йолкып алсаң, шул урын аңардан ваз кичәр: „Сине һичкайчан күргәнем юк“, – дияр.

¹⁹ Тормышының бар шатлыгы әнә шулдыр! Ә аның урынына инде туфрактан башка үсемлекләр шытып чыгар.

²⁰ Белеп тор: саф күңелле кешене Аллаһы кире какмый, ә явызны – ярдәменнән ташлый.

²¹ Ул әле синең иреннәреңне көләч итәчәк – синең шатлыклы авазларың яңгырап торачак.

²² Дошманнарың синең оятка калачак, яманнарның чатыры юкка чыгачак».