Әюб 24 - Изге Язма

Яманнарның башбаштаклыгы

¹ Ни өчен Кодрәт иясе үч алу вакытын алдан билгеләми? Ни өчен Аллаһыны белүчеләр Аның шушы көннәрен алдан күрми?

² Кешеләр ызан ташларын күчереп куялар, урлаган малларын җәйләүләрдә йөртәләр.

³ Ятимнәрнең ишәген куып алып китәләр, тол хатынның үгезен рәһенгә алып калалар.

⁴ Фәкыйрь-юксылны юлдан читкә тибәрәләр, барча ярлы-ябагайны качарга мәҗбүр итәләр.

⁵ Фәкыйрьләр, ризык эзләп далада йөргән ишәкләр сыман, көндәлек эшкә чыгалар, һәм кысыр җир аларның үзләрен дә, балаларын да туендыра.

⁶ Читләр басуында урак уралар, яманнарның йөзем бакчасында калдык-постык җимешне чүплиләр.

⁷ Аларның киеме юк дәрәҗәсендә, яланөс ятып йоклыйлар, салкында ябыныр нәрсәләре юк.

⁸ Тауларда яңгыр астында манма су булалар, ышык эзләп, кыяларга сыеналар.

⁹ Яман кеше атасыз ятимне ана күкрәгеннән тартып ала, ярлы-ябагайдан бурычы өчен баласын алып кала.

¹⁰ Мескен-бичаралар ялангач йөри – кияр киемнәре юк, үзләре көлтә ташысалар да, ачлыктан интегәләр.

¹¹ Рәт-рәт булып үскән зәйтүн агачлары арасында май сыгалар, таптап-изеп йөзем суы чыгаралар, ә үзләре сусаудан интегәләр.

¹² Шәһәрдә – үлеп ятучылар ыңгыраша, яралылар ярдәмгә чакыра, ләкин Аллаһы аларның дога-гозерләренә игътибар итми.

¹³ Нур яктысына каршы баш калкыткан, яктылык юлын танымаган, шуннан йөрмәгән бәндәләр бар.

¹⁴ Фәкыйрь-юксылның җанын кыяр өчен, кеше үтерүче иртә таңнан торып чыга, ә төннәрен ул урлаша.

¹⁵ Караңгы төшкәнне көтеп торган уйнашчы: „Мине беркем дә күрми!“ – дип, йөзен каплый.

¹⁶ Талаучы төн караңгысында йорт диварын тишә, ә көндезен үз өендә бикләнеп ята; яктының ни икәнен дә белми ул.

¹⁷ Дөм караңгылык алар өчен – таң яктысы, зольмәт дәһшәтләре – аларның дустыдыр.

Яманнарны көткән хөкем

¹⁸ Яман бәндә – су өстендәге күбек кенә, биләгән җире каргалган, йөзем бакчасына илтүче юллары буп-буш аның.

¹⁹ Корылык һәм эсселек кар суларын алып киткән сыман, гөнаһлыларны да үлеләр аймагы шулай суырып алыр.

²⁰ Аларны ана карыны онытыр, алар кортлар өчен азык булыр. Алар турында кабат искә төшермәсләр – хаксызлык, агач кебек, чабып ташланыр.

²¹ Бала тапмаган кысыр хатынны җәберли алар, толларга да рәхим-шәфкать күрсәтми.

²² Әмма Аллаһы Үзенең куәте белән көчлеләрне читкә тибәрә; әгәр Ул торып баса икән, беркемнең үз язмышына ышанычы калмый.

²³ Кешегә Ул иминлек һәм таяныч бирә, әмма йөргән юлларын гел күзәтеп тора.

²⁴ Бер мизгелгә күтәреләләр дә – шундук юкка чыгалар, барча кешеләр кебек, авып, җиргә иңәләр, башак кебек киселеп төшәләр.

²⁵ Әллә шулай түгелме? Кем мине ялганда фаш итә һәм сүзләремне кире кага ала?»