Әюб 21 - Изге Язма

Әюбнең җиденче нотыгы

¹ Җавабында Әюб болай диде:

² «Сүзләремне игътибар белән тыңлагызчы – ичмасам, шул рәвешле күңелем юансын!

³ Мин сөйләп бетергәнче түзеп торыгыз, сүземне тәмамлагач исә – көлсәгез көләрсез.

⁴ Әллә мин кешеләрдән зарланаммы?! Әллә түземсезләнүем урынсызмы?!

⁵ Менә, мине күреп котыгыз алынсын, учыгыз белән авызыгызны каплагыз.

⁶ Шул хакта уйлауга – үзем куркып куям, дер-дер килә башлый бөтен тәнем.

Ник яманнар тыныч яши?

⁷ Ник яманнар картайганчы тыныч яши, куәтләре артканнан-арта гына бара?

⁸ Аларның балалары һәрчак үзләре белән, оныклары да күз алдында.

⁹ Аларның йортына куркыныч янамый, Аллаһының хөкем таягы баш өсләрендә тормый.

¹⁰ Аларның үгезләре сыерларны заяга капламый – һәрберсе бозау китерә, бозау салганнары да юк.

¹¹ Балаларын, сарык бәрәннәре кебек, чабышып уйнарга чыгаралар, кечек сабыйлары да бииләр, сикерешәләр,

¹² шөлдерле барабан һәм гөсләгә кушылып җырлыйлар, курайга кушылып күңел ачалар.

¹³ Алар көннәрен шатлык эчендә үткәрәләр, үлеләр аймагына тыныч иңәләр.

¹⁴ Ә бит Аллаһыга болай диләр: „Бездән кит Син, Синең юлларыңны беләсебез килми!

¹⁵ Без хезмәт итәрлек Кодрәт иясе кем ул шулкадәр?! Аңа ялварудан безгә ни файда?!“

¹⁶ Күрегезче: тормышларының муллыгы үз кулларында дип уйлый алар. Яманнарның бу мәкерле уйлары ерак торсын миннән!

¹⁷ Яманнарның шәме еш сүнәме, бәла-каза аларга еш киләме? Ачулы вакытында Аллаһы аларны еш газап чиктерәме?

¹⁸ Җилдә тузгыган салам булырга иде аларга яки өермә очырткан кибәк кебек!

¹⁹ „Аллаһы бит атасына тиешле җәзаны баласына саклап тора“, – дисез. Ләкин бозыклар белеп торсын өчен, җәзаны Ул аларның үзләренә бирсен,

²⁰ һәлакәтләрен үз күзләре белән күрсеннәр, Кодрәт иясенең ачуын эчсеннәр!

²¹ Гомер еллары беткәч, үлгәннән соң, гаиләсенә нәрсә буласын уйлыймыни алар?!

²² Аллаһыга – хәтта югарыдагыларны Хөкем итүчегә – акыл өйрәтергә мөмкинме?!

^23-24 Тәне тулып-тулышып торган, сөякләре җелек белән тулган берәү үз көчендә чакта, тынычлыкта һәм уңай-җитеш тормышта үлеп китә.

²⁵ Ә башка берәү, җаны әрнеп, яшәү ләззәтен татымый да үлеп китә.

²⁶ Аларның икесе дә бер туфракта янәшә ятар, икесен дә кортлар сырып алыр.

²⁷ Мин сезнең нәрсә уйлавыгызны, миңа каршы нинди мәкерләр әзерләвегезне беләм.

²⁸ Әйтерсез: „Зур түрәнең өе хәзер кайда, яманнар яшәгән чатыр кайда?“

²⁹ Ил гизүчеләрдән сораштырганыгыз, аларның күзәтүләренә колак салганыгыз булмадымы:

³⁰ явыз бәндә һәлакәт көнендә котылып кала, Раббының ярсулы көне аны читләтеп үтә.

³¹ Кем соң аның, күзенә карап, гаебен фаш итәр, кылган эшләре өчен кем җәза бирер?

³² Үлгәч, гәүдәсен зиратка хөрмәтләп озатырлар, каберенә сак куярлар,

³³ үзән балчыгы аңа йомшак түшәк булыр, артыннан бар кеше озата килер, алдыннан баручыларның да исәбе-хисабы булмас.

³⁴ Йә, нигә кирәк миңа сезнең буш юатуларыгыз?! Сезнең җавапларыгыз – тоташтан ялгандыр!»