Ешуа 9 - Изге Язма

Гибгонлыларның Исраилне алдавы

¹ Әлеге вакыйгалар турында ишетеп, Үрдүннән көнбатыштагы таулы-калкулыклы урыннарда вә Бөек Диңгез яры буйлап Ливанга кадәр сузылган җирләрдә яшәүче хитти, амори, кәнгани, фәризи, хивви, явүси патшалары

² Ешуага һәм Исраил халкына каршы бергәләп көрәшергә сүз куештылар.

³ Гибгон халкы исә, Ешуаның Әрихә һәм Гай шәһәре белән ниләр кылганын ишетеп,

⁴ хәйлә корды: алар ризык хәстәрләделәр дә, тузып беткән капчыкларын вә кырык ямаулы шәраб турсыкларын ишәкләренең сыртына салып, юлга чыктылар.

⁵ Аларның ямау салынган аяк киемнәре теткәләнеп, өс киемнәре тузып, юлда ашарга алган икмәкләре кибеп-күгәреп беткән иде.

⁶ Шушы кыяфәттә алар Ешуа янына, исраилиләрнең Гилгәлдәге станына килеп: – Без бик ерак җирләрдән килдек. Безнең белән килешү төзегез, – диделәр.

⁷ – Ничек итеп без сезнең белән килешү төзи алыйк?! – дип җавап бирде исраилиләр хиввиләргә. – Бәлки, сез безнең җирләрдә яшисездер.

⁸ – Без синең колларың! – диде алар Ешуага. Ул исә: – Кемнәр сез һәм кайлардан килүегез? – дип сорады.

⁹ – Синең Раббы Аллаң хакына без колларың бик ерак җирләрдән килдек, – дип җавап бирде алар. – Без Аның даны турында, Аның Мисыр җирендә һәм

¹⁰ Үрдүн аръягындагы амориләрнең ике патшасына – Хишбун патшасы Сихонга вә Аштаротта яшәгән Башан патшасы Огка – ниләр кылганын ишетеп беләбез.

¹¹ Илебез өлкәннәре, халкыбыз, бу хакта ишетеп, безгә мондый бурыч йөкләде: «Юлда ашарга ризык алыгыз да, барып, шул халык белән очрашыгыз һәм аларга: „Без – сезнең колларыгыз, безнең белән килешү төзегез“, – дип әйтегез».

¹² Менә бу икмәкне сезнең янга килергә чыккан көнне өйләребездән әле җылы килеш алып киткән идек, ә хәзер ул әнә кибеп-күгәреп бетте.

¹³ Шәраб тутырган чакта, бу турсыкларыбыз да яңа иде, инде ертылды; өс вә аяк киемнәребез дә, ераклардан килә торгач, тәмам сизерәп бетте.

¹⁴ Исраилиләр аларның юл ризыкларын кабып карадылар, әмма Раббы белән киңәшеп тормадылар.

¹⁵ Ешуа алар белән килешү төзеде – гомерләрен сакларга вәгъдә бирде, җәмәгать башлыклары да ант итте.

¹⁶ Килешү төзеп өч көн үтүгә исә, әлеге сәфәрчеләрнең якын күршеләр булуы ачыкланды.

¹⁷ Шуннан Исраил угыллары юлга кузгалдылар һәм өченче көнне хиввиләрнең шәһәрләренә – Гибгон, Кепира, Беһерот һәм Кыръят-Ягаримгә якынлаштылар.

¹⁸ Әмма исраилиләр аларга һөҗүм итмәде, чөнки җәмәгать башлыклары Исраилнең Раббы Алласы белән ант иткән иде. Җәмәгать башлыкларының бу эшләренә Исраил халкы сукранырга тотынды.

¹⁹ Башлыклары исә: – Без Исраилнең Раббы Алласы белән ант иттек, шулай булгач, аларга һөҗүм итә алмыйбыз.

²⁰ Без менә нәрсә эшләрбез: Раббы каһәре төшмәсен өчен, ант-вәгъдәбезне бозмабыз, аларның җаннарын кыймабыз –

²¹ яши бирсеннәр. Ләкин алар безнең өчен утын кисәргә һәм су ташырга тиеш булырлар, – диде. Башлыкларның сүзләре белән бөтен җәмәгать килеште.

²² Ешуа, хиввиләрне чакырып: – Ни өчен сез, күршедә генә яши торып, ерак җирләрдә яшибез, дип алдаштыгыз? – диде.

²³ – Шуның өчен сез каргалган халык булырсыз! Сез гомер бакый кол булып калырсыз һәм Раббым йорты өчен утын кисәрсез, су ташырсыз!

²⁴ Ешуага җавап итеп, хиввиләр болай диде: – Без колларыңа мәгълүм булды ки, Раббы Аллаң Үзенең колы Мусага, әлеге җирләрнең бөтенесен сезгә тапшырып, халкын кылычтан уздырырга әмер биргән. Гомеребез өчен курыктык, шуңа әлеге эшне кылдык.

²⁵ Хәзер язмышыбыз синең кулда: үзең ничек кирәк дип тапсаң, шуны эшлә.

²⁶ Ешуа хиввиләрне яклап калды, һәм исраилиләр аларның җаннарын кыймады.

²⁷ Әмма Ешуаның фәрманы буенча, хиввиләр шул көннән башлап бөтен Исраил халкы һәм Раббы сайлаган һәр урында куелган Раббы мәзбәхе өчен утын кисәргә, су ташырга тиеш булдылар; бу эшне алар әле дә башкара.