مزامیر 43 - مژده برای عصر جدید

دعایی در دیار غربت

ادامهٔ مزمور چهل و دوم

¹ ای خدای من، در برابر مردم بی‌رحم از من دفاع کن و بی‌گناهی مرا اعلام نما، مرا از دست مردم شریر و دروغگو برهان.

² خدایا، تو پناهگاه من هستی. چرا رهایم کرده‌ای؟ چرا از دست ظلم دشمنان همیشه رنج بکشم؟

³ نور و راستی خود را بفرست تا راهنمای من باشند و مرا به کوه مقدّس که بارگاه توست برسانند.

⁴ آنگاه در برابر قربانگاه تو خواهم ایستاد و برای تو ای خدا، خدای من که سرچشمهٔ شادی هستی، با بربط خواهم نواخت و سرود شکرگزاری خواهم سرایید.

⁵ ای جان من چرا افسرده و غمگین هستی؟ بر خدا امید داشته باش زیرا که دوباره او را ستایش خواهی کرد، چون او خدای من و مددکار من است.