مزامیر 132 - مژده برای عصر جدید

داوود و معبد بزرگ

¹ خداوندا، داوود و زحمتهایی را که متحمّل شد فراموش مکن.

² به یادآور که قسم خورد و برای تو ای خدای یعقوب نذر کرد:

^3-5 «من تا خانه‌ای برای خداوند بنا نکنم، به خانهٔ خود نخواهم رفت و استراحت نخواهم كرد و نخواهم خوابید.»

⁶ در بیت‌لحم، از وجود صندوق پیمان باخبر شدیم و در شهر یعاریم آن را یافتیم.

⁷ بیایید به خانهٔ خداوند برویم و در برابر تختش او را پرستش کنیم.

⁸ خداوندا، با صندوق پیمان که نشانهٔ قدرت توست به معبد بزرگ خود بیا و برای همیشه در آنجا ساکن شو.

⁹ کاهنانت لباس عدالت بپوشند و مؤمنین تو با شادی برایت سرود بخوانند!

¹⁰ به‌خاطر بنده‌ات داوود، روی خود را از پادشاه برگزیده‌ات بر مگردان.

¹¹ تو به داوود وعده دادی و از وعدهٔ خود بر نمی‌گردی: «یکی از فرزندان او را پادشاه می‌سازم. و او بعد از تو سلطنت خواهد کرد

¹² اگر فرزندان تو نیز به پیمان و احکام من وفادار بمانند، فرزندان آنها نیز تا به ابد بر تخت سلطنت تو خواهند نشست.»

¹³ خداوند صهیون را برای سکونت خود برگزید

¹⁴ و فرمود: «در اینجا برای همیشه سکونت خواهم کرد زیرا چنین اراده نموده‌ام.

¹⁵ تمام احتیاجات صهیون را به فراوانی برآورده خواهم ساخت و بینوایان آن را با غذا سیر خواهم كرد.

¹⁶ کاهنانش را لباس رستگاری خواهم پوشانید و مؤمنیش با شادی سرود خواهند خواند.

¹⁷ در اینجا، داوود را به قدرت خواهم رسانید و چراغی برای برگزیدهٔ خود روشن خواهم کرد.

¹⁸ دشمنانش را با لباس خجالت خواهم پوشانید، امّا سلطنت او کامیاب و شکوفا خواهد شد.»